... και αυτή τη φορά δεν είναι ο Κομουνισμός, αλλά ο Φασισμός. Δυστυχώς, 70 χρόνια μετά, το φάντασμά του απειλεί ξανά το εύθραυστο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και κατά συνέπεια την ειρήνη. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ού αιώνα ξεκίνησαν από τη φασιστική Ευρώπη.
Όταν η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, κάποιος Σέρβος αξιωματούχος είχε πει με πίκρα: "Αν μεσολαβούσε άλλη μία γενιά, δηλαδή 30 χρόνια, Σέρβοι, Κροάτες και Βόσνιοι θα είχαν ανακατευτεί τόσο, που δεν θα μπορούσε κανείς πλέον να μας χωρίσει".
Φοβάμαι πως το ίδιο θα πούμε σύντομα και για την Ευρώπη.
Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για τον περιορισμό της μετανάστευσης Ευρωπαίων στην Ελβετία, έστω και με εκείνο το χλομό 50,3%, γράφτηκαν διάφορες αναλύσεις.
Σε άρθρο της Έλλης Πάνου (Εφημερίδα των Συντακτών) αναφέρεται ότι απειλείται ρήξη με την ΕΕ, επειδή παραβιάζονται επτά δεσμευτικές διμερείς συμφωνίες. Οι τυφλωμένοι από το ρατσισμό Ελβετοί, εξάλλου, δεν θυμούνται ότι οι μετανάστες αιμοδοτούν τα συνταξιοδοτικά τους ταμεία -όπως και τα δικά μας, πριν από την κρίση.
Η Ένωση Εργοδοτών, η Ομοσπονδία των Αγροτών και το μεγαλύτερο συνδικάτο εργαζομένων, όμως, προειδοποιούν ότι το πλήγμα θα είναι μεγάλο για την οικονομία. Κυρίως επειδή η Ελβετία προσελκύει πολύ εξειδικευμένους και μορφωμένους εργαζόμενους, τους οποίους δεν διαθέτει η ίδια.
Σε άρθρο του Έθνους διευκρινίζεται ότι το γαλλόφωνο τμήμα ψήφισε "όχι", σε αντίθεση με το γερμανόφωνο -που έχει και τους λιγότερους μετανάστες!- το οποίο ψήφισε "ναι" στον περιορισμό. Η εφημερίδα 24 Heures της Λωζάνης υπενθυμίζει ότι το 1992 είχαν ψηφίσει κάτι παρόμοιο οι Ελβετοί και το πλήρωσαν με 10 χρόνια οικονομικής στασιμότητας και μεγάλης ανεργίας.
Ο δημοσιογράφος Νίκο Άγκο δείχνει στο twitter πόσους παίκτες θα είχε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελβετίας, αν περιορίζονταν οι μετανάστες:
Για την ώρα, βέβαια, αν εξαιρέσει κανείς το ουγγρικό Γιόμπικ και τους Ρώσους νεοναζί, τα υπόλοιπα φασιστικά κόμματα της Ευρώπης δεν είναι εγκληματικές συμμορίες σαν τη δική μας Χρυσή Αυγή. Το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία για παράδειγμα, το παίζει ήπιο και πολιτισμένο. Προφανώς για να μην τρομάξει κάποιους από τους ψηφοφόρους του.
Πού να ήξεραν τα εκατομμύρια άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για να θάψουν τον φασισμό ότι μια μέρα θα βρικολάκιαζε;
Όταν η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, κάποιος Σέρβος αξιωματούχος είχε πει με πίκρα: "Αν μεσολαβούσε άλλη μία γενιά, δηλαδή 30 χρόνια, Σέρβοι, Κροάτες και Βόσνιοι θα είχαν ανακατευτεί τόσο, που δεν θα μπορούσε κανείς πλέον να μας χωρίσει".
Φοβάμαι πως το ίδιο θα πούμε σύντομα και για την Ευρώπη.
Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για τον περιορισμό της μετανάστευσης Ευρωπαίων στην Ελβετία, έστω και με εκείνο το χλομό 50,3%, γράφτηκαν διάφορες αναλύσεις.
Σε άρθρο της Έλλης Πάνου (Εφημερίδα των Συντακτών) αναφέρεται ότι απειλείται ρήξη με την ΕΕ, επειδή παραβιάζονται επτά δεσμευτικές διμερείς συμφωνίες. Οι τυφλωμένοι από το ρατσισμό Ελβετοί, εξάλλου, δεν θυμούνται ότι οι μετανάστες αιμοδοτούν τα συνταξιοδοτικά τους ταμεία -όπως και τα δικά μας, πριν από την κρίση.
Η Ένωση Εργοδοτών, η Ομοσπονδία των Αγροτών και το μεγαλύτερο συνδικάτο εργαζομένων, όμως, προειδοποιούν ότι το πλήγμα θα είναι μεγάλο για την οικονομία. Κυρίως επειδή η Ελβετία προσελκύει πολύ εξειδικευμένους και μορφωμένους εργαζόμενους, τους οποίους δεν διαθέτει η ίδια.
Σε άρθρο του Έθνους διευκρινίζεται ότι το γαλλόφωνο τμήμα ψήφισε "όχι", σε αντίθεση με το γερμανόφωνο -που έχει και τους λιγότερους μετανάστες!- το οποίο ψήφισε "ναι" στον περιορισμό. Η εφημερίδα 24 Heures της Λωζάνης υπενθυμίζει ότι το 1992 είχαν ψηφίσει κάτι παρόμοιο οι Ελβετοί και το πλήρωσαν με 10 χρόνια οικονομικής στασιμότητας και μεγάλης ανεργίας.
Ο δημοσιογράφος Νίκο Άγκο δείχνει στο twitter πόσους παίκτες θα είχε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελβετίας, αν περιορίζονταν οι μετανάστες:
 |
| https://twitter.com/NikoAgo/status/432964693695537152/photo/1 |
Για την ώρα, βέβαια, αν εξαιρέσει κανείς το ουγγρικό Γιόμπικ και τους Ρώσους νεοναζί, τα υπόλοιπα φασιστικά κόμματα της Ευρώπης δεν είναι εγκληματικές συμμορίες σαν τη δική μας Χρυσή Αυγή. Το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία για παράδειγμα, το παίζει ήπιο και πολιτισμένο. Προφανώς για να μην τρομάξει κάποιους από τους ψηφοφόρους του.
Πού να ήξεραν τα εκατομμύρια άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για να θάψουν τον φασισμό ότι μια μέρα θα βρικολάκιαζε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου