Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Μετράμε απώλειες ακόμα

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις. Οι μελωδίες του παρηγορούν την ψυχή μας, αλλά τα λόγια του δεν χάιδεψαν ποτέ αφτιά καρεκλοκένταυρων. Παρέμεινε ένας αριστοκράτης -με την πραγματική έννοια της λέξης- που συνέλαβε με τις ευαίσθητες κεραίες του την πορεία της χώρας και μας προειδοποίησε εγκαίρως.

Όμως, το σερί των θανάτων σπουδαίων Ελλήνων συνεχίζεται. Τριάμιση χρόνια τώρα, αποχωρούν οι καλύτεροι και μένουν τα ρετάλια. Σε κάθε τομέα.

Μανώλη Γλέζο, κράτα καλά. Σε χρειαζόμαστε.


  • Τον περασμένο μήνα πέθανε ένας από τους καλύτερους Έλληνες χαράκτες, ο Γιώργης Βαρλάμος (1922-2013). Οι γραμμές, τα χρώματα και τα σχήματά του ήταν λιτά και ευαίσθητα. Οι φιλοτελιστές και βιβλιόφιλοι τον γνωρίζουμε από τα γραμματόσημα και τα εξώφυλλα βιβλίων που σχεδίασε.
 Magnify Image
Σε γενικές γραμμές, οι πολιτικές αφίσες από την πτώση της Χούντας μέχρι σήμερα, διακρίνονται από έλλειψη αισθητικής και έμπνευσης.
Ως κομουνιστής, ο Βαρλάμος διαφωνούσε με την ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ και φιλοτέχνησε (ευτυχώς, για τα μάτια μας) την πιο κάτω αφίσα για το ΚΚΕ:

 


  • Την περασμένη εβδομάδα πέθανε ένας ακόμα κομουνιστής, που υπήρξε σπουδαίος αρχαιολόγος και δάσκαλος: ο Γιώργος Χουρμουζιάδης (1935-2013). Είχε εκλεγεί δύο φορές βουλευτής του ΚΚΕ. 
Πολυγραφότατος, έκανε ανασκαφές σε προϊστορικές θέσεις της Θεσσαλίας και του οφείλουμε την ανακάλυψη του λιμναίου οικισμού στο Δισπηλιό της Καστοριάς. 

Είχε γράψει για τον εαυτό του, "όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού!"


  • Τρεις μόλις μέρες μετά, πέθανε ο μεγαλύτερος αδελφός του, Νίκος Χουρμουζιάδης, επίσης πανεπιστημιακός, σκηνοθέτης και διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

  • Σήμερα έκλεισε τα μάτια του ο Αντώνης Καρράς, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Ανήκε στο σπάνιο είδος ανθρώπου που ποτέ δεν επιζητά αξιώματα, ούτε χρησιμοποιεί τις γνωριμίες του, αν και υπήρξε φίλος του Ανδρέα, της Μελίνας και του Λαλιώτη. [Εδώ δεν ταιριάζει το "δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι"]
Πέθανε το ιστορικό στέλεχος του ΠαΣοΚ, Αντώνης Καρράς

Μόνο για λίγο υπήρξε υποδιοικητής του ΙΚΑ. "Ήταν διεθνιστής και στήριξε το κουρδικό ζήτημα", λέει το βιογραφικό του. Προφανώς προτού διχαστούν κι οι ίδιοι οι Κούρδοι και φαγωθούν μεταξύ τους.
Αν αναρωτιέστε γιατί δίνω τόση σημασία σε ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, θα σας θυμίσω αυτή τη φωτογραφία με τον άνθρωπο που στάθηκε μπροστά στα ΜΑΤ τον Δεκέμβρη του 2008,

και φυσικά αυτήν, χάρη στην οποία ο φωτογράφος Γιάννης Κολεσίδης κέρδισε το δεύτερο βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού φωτογραφίας World Press Photo στην κατηγορία «Άνθρωποι στις Ειδήσεις».

Καλό ταξίδι, Αντώνη. 

2 σχόλια:

το φονικο κουνελι είπε...

Τι σου είναι μια καλή φωτογραφία όμως ε... Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.

Γειά σου Λωτοφάγε. Φεύγουν, πολλοί και ωραίοι άνθρωποι, που προσέφεραν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όπως τα πρόσωπα που ανέφερες. Αυτό που σκέφτομαι εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πως είναι στο χέρι μας (όλων όσων είμαστε εδώ και ζούμε σε αυτόν τον τόπο) να προσπαθήσουμε, κάπως, με όποιον τρόπο μπορούμε, να κάνουμε τη διαφορά...

Τους χαiρετισμούς μου :)

ΥΓ - Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σου περί ανύπαρκτης αισθητικής των πολιτικών αφισών.

Λωτοφάγος είπε...

@ Γεια σου και σένα, Φονικό Κουνέλι. :))
Νομίζω πως όλοι μας το προσπαθούμε. Πρώτα να σταθούμε όρθιοι και μετά να κάνουμε τη διαφορά. Δεν έχουμε επιλογές. Αν παραιτηθούμε, δεν θα μπορούμε να ζήσουμε πια.
Να είσαι καλά.