Η αρχή της κοσμικότητας

Κάτι που, δυστυχώς, δεν θίχτηκε ούτε σήμερα στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη είναι πότε επιτέλους θα γίνει ο διαχωρισμός του κράτους από την εκκλησία. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βάλει το θέμα αυτό στην άκρη εδώ και καιρό. Τα υπόλοιπα κόμματα δεν το θίγουν καν. Τι ακριβώς συμβαίνει; Χαϊδεύουμε τους συντηρητικούς και τους γέρους για να μην χάσουμε ψήφους; Οπισθοχωρούμε ολοταχώς; Είμαστε στον 21ο αιώνα. Ως πότε θα παραμένουμε το Ιράν της Ευρώπης;

Θέλουμε-δεν θέλουμε, ο άλλοτε αμιγώς ελληνικός πληθυσμός είναι πλέον πολυεθνικός. Ναι μεν η Ορθοδοξία είναι το επίσημο δόγμα, αλλά το Σύνταγμα προβλέπει ανεξιθρησκεία. Με το νέο πρόγραμμα, οι ώρες των θρησκευτικών αυξάνονται και παραμένουν κατήχηση. Δεν αρκεί η επισήμανση πως κάθε παιδί μπορεί να υποβάλει αίτημα να μην παρακολουθεί το μάθημα.
Σε αυτό θα συμφωνήσω με την Ρεπούση: τα θρησκευτικά θα πρέπει να αντικατασταθούν από τη θρησκειολογία. Κι όχι με την έννοια "πόσο πιο σωστή είναι η δική μας θρησκεία", αλλά τι πρεσβεύουν οι υπόλοιποι κάτοικοι του γαλάζιου μας πλανήτη. Απλά και έντιμα.

Επιπλέον, δεν δέχομαι να πληρώνω δύο μισθούς στους ιερείς -και για τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και για την απασχόλησή τους ως θεολόγων, ενώ από την άλλη να παίρνουν και το κατιτίς τους από γάμους και βαφτίσια.

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο των Νέων, που αναδημοσίευσε η ιστοσελίδα Στάχτες, σχετικά με τη λύση που έδωσαν φέτος οι Γάλλοι στο θέμα των θρησκευτικών συμβόλων. Τα απαγόρευσαν γενικώς: ούτε σταυρούς, ούτε μαντίλες, ούτε αστέρια του Δαβίδ.  (διαβάστε τις 15 αρχές της Χάρτας)
Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών θα στηρίζεται στην ισότητα των δύο φύλων, την ανεξιθρησκεία και την αυτονομία. Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης, λοιπόν, στα γαλλικά σχολεία. Οι αρχές της Γαλλικής Επανάστασης γίνονται τα θεμέλια της δημόσιας εκπαίδευσης.

[Η λέξη σημαίνει "κοσμικότητα", δηλαδή τον πλήρη διαχωρισμό κράτους-θρησκείας και την αυτονομία ενός ατόμου ή μιας συλλογικότητας αναφορικά με κάθε αλλότριο ιδεολογικό, ηθικό ή θρησκευτικό πρόσταγμα.]

 

Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Αν θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν να σέβονται τον πλησίον τους, να σκέφτονται ελεύθερα και να αποφασίζουν σαν ώριμοι και ενημερωμένοι πολίτες, θα πρέπει να διδαχθούν αυτά τα πράγματα σχεδόν... εξ απαλών ονύχων. (προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, η φράση σημαίνει "από μωρά")
Οι Γάλλοι έπαθαν και έμαθαν πως δεν αρκούν τα λόγια, για να αποφύγουν τις συγκρούσεις με τις μειονότητες και την άνοδο ακροδεξιών τάσεων. Εμείς;