Θερμή παράκληση: πριν αρχίσετε την ανάγνωση, αφήστε το βιντεάκι να γίνει η μουσική σας υπόκρουση. Τελειώνοντας, ξανακούστε το, βλέποντας τις υπέροχες φωτογραφίες του. Όποια διάθεση κι αν έχετε, θα σας τη φτιάξει.
"Πρέπει οπωσδήποτε να δεις την τελευταία εκπομπή των "Πρωταγωνιστών". Είναι αφιερωμένη στον Μάνο Χατζιδάκι", έγραφε το μέιλ της κόρης μου, που ξέρει πως δεν βλέπω τηλεόραση, εδώ και πολύ καιρό.
Είδα την εκπομπή σήμερα, στην ιστοσελίδα του καναλιού. Είχε δίκιο: αυτή τη φορά, ο αυτάρεσκος Σταύρος Θεοδωράκης έκανε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στον άνθρωπο που αγαπούσαν να μισούν δεξιοί και αριστεροί.
Με φωτογραφίες και αποσπάσματα ταινιών από τα ιδρύματα Μ. Μερκούρη και Κ. Καραμανλή και υλικό που έδωσε ο γιος του, Γιώργος Χατζιδάκης, ο οποίος μίλησε για τον ισόβιο έρωτα του Μάνου για τη "δική του" Μελίνα, για τις παρτίδες τάβλι που έπαιζε στις ολονυχτίες του, για τον πόλεμο που του είχε γίνει από την Αυριανή και που τελικά κατέληξε στην απόλυσή του από το Γ' Πρόγραμμα το 1982.
[Η απόλυση του Χατζιδάκι ήταν άλλη μια ένδειξη για το αμόρφωτο, τυχάρπαστο και άξεστο καθεστώς που εγκαθιστούσε σιγά σιγά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Σε αντίθεση με τον Κων/νο Καραμανλή, τον οποίο αποκαλούσαμε "βλάχο" τη δεκαετία του 1970, αλλά είχε γίρω του έναν πυρήνα από πνευματικούς ανθρώπους, όπως ο Χατζιδάκης, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης, ο Χορν, και όχι Γιαννόπουλους, Άκηδες και καφετζούδες.]
Στην εκπομπή, ο Άρης Δαβαράκης αφηγείται, με το γνωστό του χιούμορ, τις "μέρες του Τρίτου" και διάφορα στιγμιότυπα από τη ζωή ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν "μακιγιαριζόταν", δεν προσποιούνταν και δεν συμβιβαζόταν, προκειμένου να αρέσει στους πολλούς. Ήταν take it or leave it, όπως λένε και στο χωριό της Θάτσερ.
Μιλάει κι ο Φοίβος Δεληβοριάς, που είχε πάει να τον βρει με το θράσος των 15 του χρόνων, λέγοντας: "Γεια σας. Είμαι συνάδελφός σας και θα ήθελα να ακούσετε το έργο μου"!!!
Εκείνος, όμως, που έχει καθοριστική σημασία είναι ο λόγος του ίδιου του Μάνου.
Όταν μιλούσε για την πόλη με τον "τρυφερό μα και αβάσταχτο ουρανό",
"Η Αθήνα είναι άσχημη πόλις, γιατί την κατοικούν άσχημοι άνθρωποι. [...] Αγέλη ανιάτων με πρόχειρα επαγγέλματα. [...] Μονάχα σαν χαθεί, μπορεί να ξαναγεννηθεί".
μα, κυρίως, όταν προφητικά μιλούσε για την εξουσία:
"Η εξουσία είναι άθλια, βάρβαρη και απάνθρωπη. Νομίζω πως είναι καιρός προς τα εκεί να στρέψουμε το μίσος μας και τους αγώνες μας".
"Δεν κινδυνεύουμε από αυτούς που δεν μας μοιάζουν. Κινδυνεύουμε από αυτούς που μας περιφρουρούν".
Και,
"Κανένα σύστημα δεν θα σας υποσχεθεί την ελευθερία σας. Δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα. Σας είπαν ψέματα".
"Πρέπει οπωσδήποτε να δεις την τελευταία εκπομπή των "Πρωταγωνιστών". Είναι αφιερωμένη στον Μάνο Χατζιδάκι", έγραφε το μέιλ της κόρης μου, που ξέρει πως δεν βλέπω τηλεόραση, εδώ και πολύ καιρό.
Είδα την εκπομπή σήμερα, στην ιστοσελίδα του καναλιού. Είχε δίκιο: αυτή τη φορά, ο αυτάρεσκος Σταύρος Θεοδωράκης έκανε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στον άνθρωπο που αγαπούσαν να μισούν δεξιοί και αριστεροί.
Με φωτογραφίες και αποσπάσματα ταινιών από τα ιδρύματα Μ. Μερκούρη και Κ. Καραμανλή και υλικό που έδωσε ο γιος του, Γιώργος Χατζιδάκης, ο οποίος μίλησε για τον ισόβιο έρωτα του Μάνου για τη "δική του" Μελίνα, για τις παρτίδες τάβλι που έπαιζε στις ολονυχτίες του, για τον πόλεμο που του είχε γίνει από την Αυριανή και που τελικά κατέληξε στην απόλυσή του από το Γ' Πρόγραμμα το 1982.
[Η απόλυση του Χατζιδάκι ήταν άλλη μια ένδειξη για το αμόρφωτο, τυχάρπαστο και άξεστο καθεστώς που εγκαθιστούσε σιγά σιγά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Σε αντίθεση με τον Κων/νο Καραμανλή, τον οποίο αποκαλούσαμε "βλάχο" τη δεκαετία του 1970, αλλά είχε γίρω του έναν πυρήνα από πνευματικούς ανθρώπους, όπως ο Χατζιδάκης, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης, ο Χορν, και όχι Γιαννόπουλους, Άκηδες και καφετζούδες.]
Στην εκπομπή, ο Άρης Δαβαράκης αφηγείται, με το γνωστό του χιούμορ, τις "μέρες του Τρίτου" και διάφορα στιγμιότυπα από τη ζωή ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν "μακιγιαριζόταν", δεν προσποιούνταν και δεν συμβιβαζόταν, προκειμένου να αρέσει στους πολλούς. Ήταν take it or leave it, όπως λένε και στο χωριό της Θάτσερ.
Μιλάει κι ο Φοίβος Δεληβοριάς, που είχε πάει να τον βρει με το θράσος των 15 του χρόνων, λέγοντας: "Γεια σας. Είμαι συνάδελφός σας και θα ήθελα να ακούσετε το έργο μου"!!!
 |
Εκείνος, όμως, που έχει καθοριστική σημασία είναι ο λόγος του ίδιου του Μάνου.
Όταν μιλούσε για την πόλη με τον "τρυφερό μα και αβάσταχτο ουρανό",
"Η Αθήνα είναι άσχημη πόλις, γιατί την κατοικούν άσχημοι άνθρωποι. [...] Αγέλη ανιάτων με πρόχειρα επαγγέλματα. [...] Μονάχα σαν χαθεί, μπορεί να ξαναγεννηθεί".
μα, κυρίως, όταν προφητικά μιλούσε για την εξουσία:
"Η εξουσία είναι άθλια, βάρβαρη και απάνθρωπη. Νομίζω πως είναι καιρός προς τα εκεί να στρέψουμε το μίσος μας και τους αγώνες μας".
"Δεν κινδυνεύουμε από αυτούς που δεν μας μοιάζουν. Κινδυνεύουμε από αυτούς που μας περιφρουρούν".
Και,
"Κανένα σύστημα δεν θα σας υποσχεθεί την ελευθερία σας. Δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα. Σας είπαν ψέματα".
4 σχόλια:
καλησπέρα
πανέμορφος ο κος Μάνος
μια υπέροχη φυσιογνωμία
ήταν υπέροχος απλά
στα πολιτικά του αποφθέγματα δεν έχω να πω και πολλά...
Σε όλα συμφωνώ φίλε Λωτοφάγε, αλλά κρατώ μια επιφύλαξη για εκείνη την εποχή που απολύθηκε ο Χατζιδάκις από το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, καθώς ο Καραμανλής αποδείχτηκε πολύ προοδευτικός και είχε τον κύκλο που προανέφερες. Επέτρεψε μου να έχω άλλη αίσθηση. Το βίντεο άψογο!
@ Είχε διορατικότητα ο Χατζιδάκις, Ακράτ.
Και δεν είχε ανάγκη κανέναν. Ο "αυριανισμός" -όπως ο ίδιος τον ονόμασε- τον πολέμησε άτιμα, γιατί δεν είχε το ηθικό ανάστημα.
Δεν ήταν άγιος, ο Μάνος, μα τουλάχιστον είχε ανδρεία, όχι ευτέλεια.
@ Ο Καραμανλής, Τζόαν, δέχτηκε καλή επιρροή στο Παρίσι. Επιστρέφοντας, διάλεξε τους καλύτερους.
Εξάλλου, του χρωστάμε και τη Βεργίνα. Αν δεν είχε δώσει τα απαραίτητα κονδύλια στον Ανδρόνικο -που δεν τον ήξερε πριν- ίσως σήμερα να μην γνωρίζαμε τους θαυμαστούς θησαυρούς των Μακεδόνων βασιλιάδων.
Δημοσίευση σχολίου