Απλώς θα θυμίσω ότι μέχρι από μια ώρα το ημερολόγιο έδειχνε 15 Ιουλίου, επέτειο του ολέθριου πραξικοπήματος στην Κύπρο που οδήγησε στην τουρκική εισβολή του 1974, αλλά και των Ιουλιανών του 1965 που κατέληξαν στη δικτατορία του 1967.
Σε λίγες ώρες, η χειρότερη ίσως κυβέρνηση που είχε ποτέ αυτός ο τόπος θα καταθέσει στη Βουλή το λεγόμενο μίνι μνημόνιο, που θα μας βυθίσει ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανεργία.
Κάτι να γελάσουμε, ή έστω να χαμογελάσουμε, υπάρχει;
Ευτυχώς ναι. Η νοσταλγική δήλωση του υπουργού ΠΡΟΠΟ Ν. Δένδια, "Θέλω να ξαναπάω για καφέ στο Φλοράλ". (Δηλαδή στα Εξάρχεια, για όποιον φίλο δεν γνωρίζει την τοπογραφία)
Δικαίως ο Άρης Χατζηστεφάνου απαντά στο τουίτερ: "Γιατί δεν πάτε για κούνια στον Άγιο Παντελεήμονα;"
(Για όποιον δεν θυμάται, η παιδική χαρά στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών έχει σφραγιστεί εδώ και χρόνια από τα χρυσάβγουλα -προτού ακόμα σημειώσουν την περσινή εκλογική επιτυχία- για να μην παίζουν τα παιδιά των μεταναστών. Με την ανοχή της αστυνομίας και του Δήμου, φυσικά)
Υπάρχει και μια φωτογραφία της επιτρόπου αλιείας Μαρίας Δαμανάκη, η οποία επέλεξε κοσμήματα εμπνευσμένα από τα δίχτυα των ψαράδων:
Βέβαια, δεν ήταν το ίδιο εμπνευσμένη και η μελέτη για την ΑΟΖ που παρουσίασε, η οποία... ξέχασε να αναφέρει το Αιγαίο και την Κύπρο! Αν θέλετε να δείτε τι περιλαμβάνει, διαβάστε την εδώ.
Α, και να μην το ξεχάσω: σήμερα, 16 Ιουλίου, κλείνω έξι χρόνια μπλόγκερ. Θέλω να ευχαριστήσω παλιούς και νέους φίλους, που με διάβασαν, με σχολίασαν, με βοήθησαν να βγω από την διαδικτυακή μου άγνοια και με συντρόφευσαν. Να είστε καλά και παρόντες στο διαδίκτυο.
Σε λίγες ώρες, η χειρότερη ίσως κυβέρνηση που είχε ποτέ αυτός ο τόπος θα καταθέσει στη Βουλή το λεγόμενο μίνι μνημόνιο, που θα μας βυθίσει ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανεργία.
Κάτι να γελάσουμε, ή έστω να χαμογελάσουμε, υπάρχει;
Ευτυχώς ναι. Η νοσταλγική δήλωση του υπουργού ΠΡΟΠΟ Ν. Δένδια, "Θέλω να ξαναπάω για καφέ στο Φλοράλ". (Δηλαδή στα Εξάρχεια, για όποιον φίλο δεν γνωρίζει την τοπογραφία)
Δικαίως ο Άρης Χατζηστεφάνου απαντά στο τουίτερ: "Γιατί δεν πάτε για κούνια στον Άγιο Παντελεήμονα;"
(Για όποιον δεν θυμάται, η παιδική χαρά στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών έχει σφραγιστεί εδώ και χρόνια από τα χρυσάβγουλα -προτού ακόμα σημειώσουν την περσινή εκλογική επιτυχία- για να μην παίζουν τα παιδιά των μεταναστών. Με την ανοχή της αστυνομίας και του Δήμου, φυσικά)
Υπάρχει και μια φωτογραφία της επιτρόπου αλιείας Μαρίας Δαμανάκη, η οποία επέλεξε κοσμήματα εμπνευσμένα από τα δίχτυα των ψαράδων:
Βέβαια, δεν ήταν το ίδιο εμπνευσμένη και η μελέτη για την ΑΟΖ που παρουσίασε, η οποία... ξέχασε να αναφέρει το Αιγαίο και την Κύπρο! Αν θέλετε να δείτε τι περιλαμβάνει, διαβάστε την εδώ.
Α, και να μην το ξεχάσω: σήμερα, 16 Ιουλίου, κλείνω έξι χρόνια μπλόγκερ. Θέλω να ευχαριστήσω παλιούς και νέους φίλους, που με διάβασαν, με σχολίασαν, με βοήθησαν να βγω από την διαδικτυακή μου άγνοια και με συντρόφευσαν. Να είστε καλά και παρόντες στο διαδίκτυο.
10 σχόλια:
Να τα εκατοστήσεις φίλε μου γιατί το αξίζεις πραγματικά! Καλό ξημέρωμα! (6 χρόνια;;; κι εγώ μόνο οχτώ μήνες... έμβρυο...)
Χρόνια Πολλά στη Χώρα της Λήθης! Επί τη ευκαιρία, θα μου πεις γιατί βάφτισες έτσι το blog σου; :-)
Να τα εκατοστησεις και να εισαι παντα μαχητικος και ονειροπολος!Σε χρειαζομαστε! ΒΑΣΩ
Χρόνια δημιουργικά στη "Χώρα της Λήθης"!
Χρόνια πολλά, Λωτοφάγε, με την καρδιά και τα μάτια μας ανοιχτά!
Σοφία
@ Ευχαριστώ πολύ, Πέτρα μου. Ξεκίνησα το μπλογκ τις μέρες που κάηκε η Πάρνηθα και λίγο καιρό προτού η μεγάλη μου κόρη φύγει για το εξωτερικό. Εκείνη μου έδειξε τα βασικά, και τον πρώτο χρόνο δεν τολμούσα να πειράξω τίποτε, μήπως το χάσω όλο! Δεν είχα και κανέναν να ρωτήσω. Ψηλαφητά τούς βρήκα στην αρχή.
@ Να είσαι καλά, Κερασιά μου.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν το Λωτοφάγος. Αφενός γιατί μου αρέσουν οι λωτοί και αφετέρου διότι η μνήμη μου ήταν μονίμως προβληματική.
(Χάρη στο μπλογκ, βελτιώθηκε πάρα πολύ.)
Η "Χώρα της Λήθης" είχε ως έμπνευση τη ρήση του Μητσοτάκη, "Σε 10 χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς".
Όσο για τους "πλίνθους και κεράμους ατάκτως ερριμμένους", υπονοούν ότι δεν είναι μόνο πολιτικό μπλογκ. Απλώς γράφω ό,τι με απασχολεί κάθε μέρα.
@ Βάσω μου, με συγκίνησαν τα λόγια σου. Να είσαι καλά και να επικοινωνούμε.
@ Ευχαριστώ πολύ, Ευρυτάνα Ιχνηλάτη. Να είσαι καλά και να φωτογραφίζεις πάντα υπέροχα τοπία.
@ "Με την καρδιά και τα μάτια μας ανοιχτά": αυτή είναι η καλύτερη ευχή για όλους μας, Σοφία.
Να είσαι πάντα καλά.
Δημοσίευση σχολίου