Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Ούτε λογοκρισία ούτε αυτολογοκρισία

  • "Αν διαφωνώ και δεν μιλάω, αν γελοιογραφώ και δεν εκφράζομαι, τότε κοροϊδεύω και το ίδιο μου το κόμμα αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό κι αυτό ένας κομμουνιστής δεν πρέπει να το κάνει ποτέ"
Είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια, ο Κώστας Γρηγοριάδης ήταν ο καθημερινός σκιτσογράφος του Ριζοσπάστη. Με την πιο πάνω φράση αποχώρησε από την εφημερίδα την περασμένη Παρασκευή, διαφωνώντας με τις απολύσεις των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης του ΚΚΕ και με την εσωστρέφεια -κυρίως μετά το συνέδριο. Στην επιστολή του μιλάει για "πνευματική ασφυξία".
  • Θυμάμαι τον Αλέξη Τσίπρα, φρεσκοεκλεγμένο στην ηγεσία του ΣΥΝ, να αντιμετωπίζει τον Πάγκαλο σε τηλεοπτική εκπομπή. Πρέπει να ήταν 2008 ή 2009. Ο Πάγκαλος, με τη συνηθισμένη του έπαρση ως κύμβαλον αλαλάζον, και ο άβγαλτος που "τόλμησε" να γίνει αρχηγός κόμματος. Κι εκεί που έχω αρχίσει να τα παίρνω στο κρανίο, ο Τσίπρας του λέει για τον παππού του τον "δικτάτορα". Αγριεύει ο μεγαλοτεράστιος, στρέφεται προς το μέρος του και ρωτά τι είπε. "Τίποτε", αποκρίνεται ο νεαρός, και κλείνω την τηλεόραση.
Ακολούθησαν κι άλλες απογοητεύσεις. Βουλευτές που μίλησαν χωρίς φτιασίδια και εξαναγκάστηκαν να ανακαλέσουν ή να σωπάσουν, αιχμηρές θέσεις που στρογγύλεψαν, αυτάρεσκες ατάκες, συναντήσεις ακατανόητες και άλλες που δεν έγιναν ποτέ, συζητήσεις και δηλώσεις φλύαρες, στελέχη που μοιάζουν να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή, η πραγματική ανεργία χτυπάει ταβάνι, τα εργασιακά δικαιώματα είναι ανάμνηση παλιά, η αστυνομική καταστολή προσπαθεί να φτάσει το τουρκικό ίνδαλμά της, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου έχουν αντικαταστήσει το Σύνταγμα και η Βουλή θα γίνει οσονούπω αρένα, με τα φασισταριά που έχουν ψηφίσει οι συμπατριώτες μας.

Να, όμως, που η περίφημη συνέντευξη Τσίπρα στη γερμανική Frankfurter Algemeine Zeitung, τις προάλλες, δείχνει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ και λησμονούν και δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός. Όπως πολύ σωστά γράφει ο Σωτήρης Μανιάτης στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο αρχηγός κόμματος οφείλει να απαντά σε κάθε ερώτηση, έστω και κακόβουλη.
Ο γερμανός δημοσιογράφος υπέπεσε πράγματι σε σφάλματα: δεν του άρεσε γελοιογραφία της Αυγής που παρουσιάζει τη Μέρκελ να συνομιλεί με τον Χίτλερ και αποκάλεσε τους Ανεξάρτητους Έλληνες "ημιφασιστικό κόμμα".
Όταν, όμως, ρώτησε αν πράγματι ο Τσίπρας είχε πει ότι τα κυβερνητικά κόμματα υπέστειλαν και παρέδωσαν στη Μέρκελ τη σημαία, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε αρχικά ότι δεν θυμόταν και μετά αρνήθηκε κατηγορηματικά. Κάπου εκεί η συνέντευξη διακόπηκε, ενώ συνεργάτες του Τσίπρα προσπάθησαν να μάθουν τις πηγές του.

Αυτή δεν είναι η Αριστερά που χρειάζεται ο τόπος σήμερα, μάγκες. 
Δεν πρέπει ούτε στο καβούκι της να κρύβεται, προσποιούμενη ότι απειλείται, ούτε να στρογγυλεύει τον λόγο της για να εξευμενίσει την άρχουσα τάξη.
Η Αριστερά οφείλει να είναι έντιμη, ειλικρινής και δημοκρατική.
Δεν θέλουμε δικτατορίσκους ούτε πολίτ μπιρό, κύριε Κουτσούμπα.
Η γαλατική ευγένεια απέναντί σε κόμματα που κατάκλεψαν και ξεπούλησαν δημόσια περιουσία και την αξιοπρέπεια ενός λαού είναι ανούσια και, τελικά, ύποπτη, κύριε Τσίπρα.
Εξάλλου, σας άκουσα με τα αφτιά μου να λέτε την επίμαχη φράση, τον περσινό Ιούνιο στην Ομόνοια. Και οι ακροατές σας χειροκροτήσαμε, διότι αυτή είναι η αλήθεια.

Η αντιπολίτευση δεν γίνεται με χιλιοειπωμένα τσιτάτα ούτε η αντίδραση με συναθροίσεις στην Ομόνοια και καφέ στο Θησείο, κύριε Κουτσούμπα.
Στη Βουλή δεν χρειάζονται πολλά λόγια ούτε ατάκες, κύριε Τσίπρα. Γιατί δεν παραδειγματίζεστε από τις κυρίες Σακοράφα και Κωνσταντοπούλου; Μιλούν σταράτα και χωρίς περικοκλάδες.

Παλιά είχαμε για παρηγοριά τη φράση "οι δεξιοί είναι πάντα μαζί στη μάσα". Ενώ η έντιμη Αριστερά είχε τουλάχιστον την πολυτέλεια να διαφωνεί μεταξύ της και να διχοτομείται αενάως.
Τώρα, όμως, δεν έχουμε καμιά τέτοια πολυτέλεια.
Αν το ΚΚΕ διαφωνεί με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, ας βγει να το συζητήσει. Είναι αδιανόητο να επιτίθεται συνεχώς εναντίον του και να αφήνει στο απυρόβλητο τους Σαμαροβενιζέλους. Δεν βοηθάει καθόλου έτσι. Βλάπτει. Τον εαυτό του και εμάς.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ας μην τρέφει αυταπάτες: η συγκαταβατική στάση της μεγαλοαστικής τάξης δεν θα κρατήσει πολύ. Εκτός κι αν δεν σκοπεύει να φορολογήσει το μεγάλο κεφάλαιο και να καταργήσει τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών. Τότε, όμως, δεν έχει δικαίωμα να αυτοχαρακτηρίζεται αριστερός. Επίσης, δεν ακούω για κατάργηση μνημονίου. Νομίζετε ότι η αλλαγή διαχειριστή θα σώσει το κτήριο;

Κύριοι της Αριστεράς, ο λαός αιωρείται πάνω από το κενό. Αν δεν απλώσετε το χέρι, οι προσεχείς εκλογές θα επαληθεύσουν τον φρικτότερο εφιάλτη μας. Αφήστε τις ατελείωτες αναλύσεις που κανείς δεν καταλαβαίνει, μιλήστε καθαρά, κατεβείτε στον κόσμο που υποφέρει.
Όταν απολύεσαι, χάνεις το σπίτι σου και τα παιδιά σου πεινούν, δεν σε νοιάζει τι είχε πει ο Λένιν και τι του απάντησε ο Τρότσκι. Αντίθετα, μπορεί και να χειροκροτήσεις τις μαϊμουδιές του Μιχαλολιάκου ή την ακράτεια ούρων του Παππά. Γκέγκε;

5 σχόλια:

sugar είπε...

Σύντροφε λωτοφάγε,τα πρόσωπα και οι πολιτικές μας τελείωσαν.Η αριστερά της ευθύνης της αλληλεγγυης της ηθικής και της τιμιότητας,είμαστε εμείς.Εμείς απο τα κάτω θα πρέπει να αποφασίσουμε με ποιούς θα πάμε και ποιούς θα αφήσουμε,εμείς και μόνο εμείς θα πρέπει να ξαναδώσουμε όραμα,αξίες και ιδανικά στη ζωή μας...χωρίς ενοχές και ανοχές, χωρίς φόβο ,χωρίς υποτέλεια,χωρίς ΣΙΩΠΕΣ...Θα συναντηθούμε στους μεγάλους αγώνες...ΕΡΡΩΣΟ....

KOYKLITIS είπε...

Τέλεια!
Αν μπορούσα κι εγώ έτσι θα τάλεγα φίλε λωτοφαγε.
Να προσθέσω σε ολα αυτά και το θέμα του χωρισμού κράτους εκκλησίας που εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει γαργάρα. Σε κάποια συγκέντρωση που έπεσα πάνω στο Στρατούλη τον ρώτησα τι ακριβώς λένε για το ζήτημα και μου είπε πως ακόμα δεν το έχουν συζητήσει...
Παρόλα αυτά,ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ειναι ό,τι θα θέλαμε αλλά αν σκεφτείς την υπόλοιπη σαβούρα που υπάρχει,αυτός φαντάζει δροσερή όαση σε απέραντη έρημο...

Λωτοφάγος είπε...

@ Ναι, μόνο εμείς μπορούμε να ξαναδώσουμε ζωή σε αυτόν τον τόπο, Sugar.
Μόλις συνέλθουμε από τη μαζική κατάθλιψη, όμως.
Καλό σου βράδυ

Λωτοφάγος είπε...

Α, και καλό μήνα!
Δεν τον πρόλαβα τον Ιούλιο. :))

Λωτοφάγος είπε...

@ Έτσι όπως είναι σήμαρα τα πράγματα, Κουκλίτη, δεν μας μένει άλλη επιλογή.
Πριν από 2-3 μήνες, σε συγκέντρωση στη γειτονιά μου, ρώτησα τον Σκουρλέτη για την εξωτερική πολιτική, αλλά η απάντησή του ήταν κομματάκι ουγκαγκαμπουμ.

Ωστόσο, δεν με ανησυχεί που δεν έχουν επεξεργαστεί επαρκώς κάποιους τομείς. Υο πρόβλημα είναι το στρογγύλεμα. Αυτό φοβάμαι.