Δημοτικά, δημόσια και Δημουλά

Συμβαίνουν τόσα πολλά κάθε μέρα, που δεν προλαβαίνει κανείς ούτε να τα επεξεργαστεί. Πόσω μάλλον να τα σχολιάσει...

• Όπως είχα γράψει τις προάλλες, η Hochtief πούλησε το 26,7% από το μερίδιό της σε ταμείο Καναδών συνταξιούχων. Παραβλέπω το γεγονός ότι τα δικά μας ταμεία ετοιμάζονται να βαρέσουν κανόνι, και στέκομαι στο σκάνδαλο: η καλή γερμανική εταιρεία φεύγει, αφήνοντας φέσι τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε ασφαλιστικές εισφορές που ΔΕΝ πλήρωσε κατά την... κατασκευή του Ελ. Βενιζέλος και 500 εκατομμύρια από ΦΠΑ που ΔΕΝ απέδωσε στο ελληνικό δημόσιο.  

Γαλαντόμοι οι κυβερνώντες, ισχυρίζονται πως το φέσι στο Δημόσιο είναι 150 εκατομμύριο, λες και το ποσό αυτό είναι ευτελές! Δεν πειράζει, θα το εξασφαλίσουν με τις επόμενες περικοπές στην Υγεία και την Παιδεία.

"Θέλω να πετάξω ΤΩΡΑ!", που λέει κι η διαφήμιση

Η Hochtief οφείλει επίσης 50 εκατομμύρια στον Δήμο Αρτέμιδας-Σπάτων, που αφορούν τέλη καθαριότητας και φωτισμού!

Η αποικιακού τύπου συμφωνία με την εταιρεία προέβλεπε την απαγόρευση κατασκευής οποιουδήποτε άλλου αεροδρομίου σε ακτίνα 150 χλμ γύρω από το Ελ. Βενιζέλος, ενώ οι φόροι αεροδρομίου είναι τόσο μεγάλοι, ώστε ελάχιστες εταιρείες το χρησιμοποιούν. Θα το διαπιστώσεις, αν πας οποιαδήποτε μέρα και κοιτάξεις τον πίνακα αφίξεων-αναχωρήσεων.

• Στην Εφημερίδα των Συντακτών της 9ης Μαΐου, ο Μανώλης Δρεττάκης, γνωστός για την εντιμότητα και την επιστημονική του κατάρτιση, αντιπαραβάλλει το σημερινό χαράτσι με τον δικό του φόρο ακίνητης περιουσίας -γνωστό ως ΦΑΠ του 1982- του οποίου η κατάργηση σχεδόν αμέσως μετά την ψήφισή του, τον οδήγησε στην αξιοπρεπή παραίτηση από το αξίωμα του Υπουργού Οικονομικών κατά την πρώτη πασοκική περίοδο. Με τον νόμο εκείνο καθιερώθηκε ο όρος "αντικειμενική αξία ακινήτου", τερματίζοντας οποιονδήποτε αυθαίρετο καθορισμό. 

Ο Μ. Δρεττάκης -για τον οποίο ισχύει το "καλά, εσύ έφυγες νωρίς"- παρέμεινε καθηγητής της ΑΣΟΕΕ μέχρι τη συνταξιοδότησή του, αρθρογραφώντας κατά καιρούς σε διάφορες έγκυρες εφημερίδες. Η παραίτησή του, η διαγραφή της Μελίνας Μερκούρη και η αποπομπή του Αντώνη Τρίτση έδειξαν το δρόμο που ο Ανδρέας και η παρέα του θα ακολουθούσαν, προς μεγάλη δυστυχία όλων μας! 

Με το μειωμένο χαράτσι, ο ιδιοκτήτης ενός και μοναδικού διαμερίσματος 50 τ.μ., αντικ. αξίας 40.000 ευρώ, θα πληρώσει 170 ευρώ, ενώ με το νόμο 1249/1982 δεν θα πλήρωνε δεκάρα. Για 100 τ.μ., α.α. 100.000 ευρώ, θα πλήρωνε 135, ενώ τώρα θα δώσει 391. Αντίθετα, ιδιοκτήτης κατοικίας 200 τ.μ., α.α. 600.000 ευρώ θα πληρώσει χαράτσι και (ισχύοντα) φόρο ακίνητης περιουσίας συνολικά 2.455 ευρώ, ενώ με τον νόμο 1249 θα πλήρωνε 9.520 ευρώ (σχεδόν τετραπλάσια).
Εξάλλου, ο Μ. Δρεττάκης εξηγεί ότι είναι άδικο κοινωνικά να πληρώνει ο ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων χωριστό χαράτσι για το καθένα, ενώ αν αθροίζονταν οι αντικειμενικές αξίες και φορολογούνταν κλιμακωτά, το Δημόσιο θα εισέπραττε μεγαλύτερο φόρο. Υποθέτω ότι η ιδέα του Βενιζέλου να εισπράττεται μέσω ΔΕΗ αποσκοπούσε ακριβώς σε αυτό το αποτέλεσμα.

• Για τρίτη φορά, η κυβέρνηση του Τριωδίου προχωρά στο μέτρο της επιστράτευσης, παρόλο που δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο, ούτε αντιμετωπίζουμε σεισμό, λοιμό ή καταποντισμό. Δεν με παραξενεύει αυτό. Το Σύνταγμα έχει καταντήσει κουρέλι εδώ και μήνες -μην πω χρόνια.  

Με τρομάζει η στάση των γονέων, οι οποίοι ουδέποτε αντέδρασαν ουσιαστικά στην έλλειψη εκπαιδευτικών, στις παγωμένες και συγχωνευμένες τάξεις, στην κατάργηση ή μετακόμιση σχολών και, κυρίως, στην υποβάθμιση όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Την ίδια παθητική στάση τηρούν και τώρα, ενώ οι Πρετεντέρηδες συνεχίζουν να τους κάνουν πλύση εγκεφάλου. Ο Τάσος Κουράκης του ΣΥΡΙΖΑ είπε σε κανάλι ότι πρώτοι έρχονται οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και μετά οι μαθητές, υπονοώντας ότι με εξαθλιωμένους λειτουργούς δεν έχεις λειτούργημα, αλλά δεν επιτέθηκε κατά των "συνομιλητών" του, θυμίζοντάς τους ότι όλο το χειμώνα ανάγκασαν τα παιδιά να κρυώνουν και να πεινούν. Ας μην το παίζουν ευαίσθητοι τώρα. Δυστυχώς, δεν το έκανε. Όπως πολλά άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φέρεται με γαλατική ευγένεια απέναντι στους υπαλλήλους της Τρόικας.

Photo Copyright - ΑΠΕ

Στην Ισπανία, αντίθετα, οι γονείς και οι μαθητές κατέβηκαν μαζί με τους εκπαιδευτικούς σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση που ξάφνιασε τους διοργανωτές και ανάγκασε τον Ραχόι να πάρει πίσω τις περικοπές στην Παιδεία, τις οποίες ετοίμαζε.

• Όσον αφορά την άστοχη φράση της Κικής Δημουλά, τώρα που κόπασε λίγο ο θόρυβος, θα ήθελα να επισημάνω δύο πράγματα: 

1. την κανιβαλική τάση στο διαδίκτυο, που έχει χάσει το όποιο χιούμορ της και είναι πλέον ανησυχητική. Κάθε αγράμματος νιώθει την ανάγκη να κατασπαράξει οποιονδήποτε γνωρίζει κάτι παραπάνω από αυτόν ή έχει κάποια αξία. Άτομα που δεν ήξεραν ούτε το όνομά της, έγιναν αυτόκλητοι κριτές του ταλέντου της. 
2. η Κική Δημουλά δεν είναι ρατσίστρια. Μην τη χαρίζουμε στα χρυσάβγουλα. Είναι, όμως, αδικαιολόγητα επιπόλαιη και κοινότοπη. Μια ποιήτρια και ακαδημαϊκός οφείλει να πει κάτι καλύτερο από αυτό που θα έλεγε η γιαγιά μου. Ναι, δεν υπάρχουν αρκετά παγκάκια, αλλά δεν υπάρχουν ούτε πάρκα και πεζοδρόμια, ούτε ανάσες μεταξύ των πανάσχημων πολυκατοικιών. Γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για αυτές τις ελλείψεις η κυψελιώτισσα ποιήτρια;

Το 2011 υπέγραψε, μαζί με άλλους 31 (31ος ο... Γιάννης Στουρνάρας), το περίφημο κείμενο Τολμήστε, με το οποίο καλούσαν τους πολιτικούς να αναλάβουν τις ευθύνες τους (!). Κάποιοι το είχαμε θεωρήσει αφελές, άλλοι φιλομνημονιακό -αφού στην πορεία αρκετοί από τους υπογράφοντες πέταξαν τις μάσκες και βρήκαν φιλόξενη στέγη στο πολιτικό κατεστημένο. Μόνο ο Πέτρος Μάρκαρης προσπάθησε να ξεπλύνει τη ρετσινιά γράφοντας την Τριλογία της Κρίσης και μιλώντας για την καταστροφή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Δεν ξέρω αν τον συγχωρήσαμε.
Η Κική Δημουλά ιδιώτευε όλον αυτό τον καιρό. Δεν βγήκε να στιγματίσει το διαρκές έγκλημα κατά των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Δεν κατήγγειλε τη διάλυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας. Προφανώς δεν τις έχει ανάγκη. Υπάρχουν και οι ιδιωτικές πολυκλινικές. Δεν βρήκε να πει μια κουβέντα για τα παιδιά που πένονται, παρόλο που είναι και η ίδια μητέρα ούτε για τους ανέργους και τους αστέγους.
Δεν περιμέναμε να γίνει Πασιονάρια. Υπάρχει και το προηγούμενο του νομπελίστα Γ. Σεφέρη, ο οποίος θυμήθηκε να καταδικάσει τη Χούντα το 1969, δυο χρόνια πριν πεθάνει. Αν, όμως, ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει το σθένος να συγκρουστεί με την εξουσία, ας μιλήσει μόνο με το έργο του. Ας μην διαμαρτύρεται για τα παγκάκια που δεν φτάνουν για όλους, την ώρα που εκποιείται μια ολόκληρη χώρα! 

• Εμβολίμως, να υπενθυμίσω ότι προχθές σταμάτησε επίσημα η έρευνα για επιζώντες στα ερείπια του πολυώρόφου κτηρίου που κατέρρευσε στο Μπαγκλαντές. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000 και, όπως θλιβερά επαναλαμβάνεται σε αυτή τη χώρα, κανείς ποτέ δεν θα μάθει πόσοι εργάζονταν εκεί τη δεδομένη στιγμή.

Υποθέτω ότι όλοι έχετε δει αυτή τη συγκλονιστική φωτογραφία

 

• Αύριο, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Θεσσαλονίκης θα εξετάσει κατά πόσον είναι νόμιμες οι άδειες της Eldorado. Στον Κάκαβο, όπου οι μπουλντόζες  ξεριζώνουν τα αρχέγονα δέντρα, επιχείρησαν να γιορτάσουν την Ημέρα της Μητέρας 60 θαρραλέες γυναίκες από την Ιερισσό. Οι ακόμα πιο γενναίοι Ματατζήδες τις υποδέχτηκαν με χημικά και τις χτύπησαν, με αποτέλεσμα η μία να καταλήξει στο νοσοκομείο και άλλες τρεις να συλληφθούν. Οι κάτοικοι οχυρώνουν την Ιερισσό, καθώς ετοιμάζεται αστυνομική επιχείρηση εναντίον τους.

Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / FosPhotos

Κυρία Δημουλά, μήπως οφείλετε να διαμαρτυρηθείτε για το οικολογικό έγκλημα στη Χαλκιδική; Εκεί δεν υπάρχουν καθόλου παγκάκια. Ούτε ζωή. Για κανέναν.