Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Όταν οι λαοί πάνε κόντρα στη φύση

Ο σπουδαίος Λιβανέζος συγγραφέας Αμίν Μααλούφ ("Οι σταυροφορίες από την σκοπιά των Αράβων", "Σαμαρκάνδη" κ.ά) περιγράφει στο βιβλίο του "Ο πρώτος αιώνας μετά τη Βεατρίκη" (1992, στα ελλ. από Ωκεανίδα) έναν κόσμο εφιαλτικό, όπου η δυνατότητα προκαθορισμού του φύλου στο έμβρυο οδηγεί σε μαζικές γεννήσεις αγοριών.  Ο ήρωας, ένας γάλλος εντομολόγος αφοσιωμένος στην επιστήμη του, παρακολουθεί με τρόμο τα διαδραματιζόμενα σε όλον τον πλανήτη, ενώ η θυγατέρα του μεγαλώνει. Η έλλειψη γυναικών δεν οδηγεί στην πολυανδρία -όπως αφελώς πίστευαν κάποιες φεμινίστριες- αλλά σε απαγωγές και ομαδικούς βιασμούς των ελάχιστων γυναικών.

Ο Μααλούφ προέβλεψε σωστά το αποτέλεσμα κάποιων εξωφρενικών πρακτικών.

Σύμφωνα με τη φυσική τάξη πραγμάτων, για κάθε 10 κορίτσια γεννιούνται 11 ή 12 αγόρια. Στην Κίνα και στην Ινδία, όμως, η φυσική τάξη διασαλεύτηκε, με αποτέλεσμα δεκάδες ίσως και εκατοντάδες εκατομμύρια νέοι άντρες να "περισσεύουν". Οι λόγοι είναι διαφορετικοί.
Στη μεν Κίνα η πολιτική του ενός παιδιού και η σαφής προτίμηση στα αγόρια, οδηγεί τους γονείς στην έκτρωση ή και στο φόνο του νεογέννητου κοριτσιού.
Στην Ινδία, από την άλλη, σκοτώνουν τα κορίτσια, αφενός επειδή θα πρέπει να τα προικίσουν και αφετέρου διότι, μετά το γάμο, το κορίτσι πηγαίνει να ζήσει με τα πεθερικά και δεν γηροκομεί τους γονείς της. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι πολλές νεόνυμφες θανατώνονται από τους συζύγους τους, για να τους φάνε την προίκα και να ξαναπαντρευτούν.

Η έλλειφη γυναικών και η κοινωνικά υποδεέστερη θέση τους (περίπου ίση με τα ζώα) οδηγούν στους ομαδικούς βιασμούς που προκαλούν τώρα μαζικές διαδηλώσεις. Και δεν μιλώ, φυσικά, για την απαγωγή και την κακοποίηση του 5χρονου κοριτσιού, οι οποίες θυμίζουν τον Βέλγο παιδεραστή Ζακ Ντιτρού, αλλά για τους ομαδικούς βιασμούς νεαρών γυναικών σε λεωφορεία και δημόσιους χώρους.

Είναι προφανές ότι, όσο διατηρούνται αυτά τα ήθη και έθιμα, η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη για τις Ινδές. Η νέα γενιά αγωνίζεται, αλλά, δυστυχώς, είναι δύσκολο να αλλάξεις νοοτροπία αιώνων. Και η δυσαναλογία πληθυσμού ανάμεσα στα δύο φύλα δεν βοηθάει καθόλου.

Μια πολύ καλή αλλά σκληρή απεικόνιση της πραγματικότητας στην επαρχιακή Ινδία δίνει η ταινία "Έθνος χωρίς γυναίκες", όπου ένα πανέμορφο κορίτσι αγοράζεται από πλούσιο πατέρα με 5 γιους, ο οποίος την εξαναγκάζει να κοιμάται με όλους και ταυτόχρονα να τους υπηρετεί! Είδα την ταινία το 2003, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου και βραβεύτηκε από το κοινό.

2 σχόλια:

Μαρία Νικολάου είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση. Το συζητούσαμε σήμερα στη δουλειά. Και τους έλεγα αυτά ακριβώς που λες.
Πόσο πίσω είμαστε, αν είναι δυνατόν.

Λωτοφάγος είπε...

@ Να είσαι καλά, Μαρία μου. Δεν ξέρω αν οι διαδηλώσεις μπορούν να πιέσουν. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να αντιστρέψει το κλίμα. Και, για να αλλάξει η νοοτροπία, θα χρειαστούν πολλά χρόνια.