Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Μην ξεχνάς απόψε τη Γάζα...


Αυτή τη λεπτή λωρίδα γης, που τη χαϊδεύει η θάλασσα, μα καράβια δεν φέρνει.

 


Αυτή τη λεπτή λωρίδα γης, που κάθε τόσο καίγεται από ανθρωπόμορφα κτήνη.




Αυτή τη λεπτή λωρίδα γης, που πάνω της στριμώχνονται ενάμιση εκατομμύριο ταλαιπωρημένες ψυχές.

 

Αυτή τη λεπτή λωρίδα γης, που τη μισεί τόσο πολύ το κράτος-τρομοκράτης.

 


Εκεί όπου απόψε πάλι τρέμουν από φόβο δεκάδες χιλιάδες παιδάκια...

 

που έχουν χάσει για πάντα την αθωότητά τους από τον βόμβο ενός αεροπλάνου



και που τίποτε δεν περιμένουν να τους φέρει το ξημέρωμα.

 

 Ούτε καν τον ύπνο τους.. 

 

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες που αναδημοσιεύω είναι οι πιο ήπιες που μπόρεσα να βρω. Εικόνες νεκρών παιδιών, και γονέων που σπαράζουν κρατώντας τα, είναι κάτι που με ξεπερνά. Νιώθω σαν να βεβηλώνω κάτι τόσο ιερό όσο αυτό το παιδικό βλέμμα.

2 σχόλια:

Διαχειριστής είπε...

Εξαιρετικό! Τα λόγια περιττά γι αυτό το έγκλημα!

Mia Petra είπε...

Με ξεπερνά επίσης...

Ύστερα από αυτό, πολλά πράγματα φαντάζουν φτηνά και "λίγα"...

Τι να σου πω τώρα κι εγώ, που απόψε τα έβαλα με μια...Βούλτεψη...

Όποτε έχεις όρεξη, έλα. Τα λέμε.