Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Και οι πλούσιοι έχουν τύψεις!

Γιατί κάθε φορά πρέπει να γίνεται χαμός με τις δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα;
Τι είπε, δηλαδή, ο άνθρωπος;
Ότι νιώθει τύψεις που είναι πλούσιος!

(Εδώ ο καλλιτέχνης εκφράζει τον πόνο του)

 Σιγά την πρωτοτυπία! Δεν υπάρχει πλούσιος που να μην νιώθει το ίδιο. Αιώνες τώρα, οι τύψεις τούς βασάνιζαν τόσο, ώστε έβρισκαν παρηγοριά στη συσσώρευση μεγαλύτερου πλούτου.  Οι τύψεις όμως αυξάνονταν και ήταν να τους κλαις. Τρομερό βασανιστήριο, σας λέω. Παρόμοιο με του Μίδα.

(Σαν άλλη Πυθία, ο Γ. Αγγελάκας δίνει το χρησμό του)

 Να, όμως, που βρέθηκε η λύση, από έναν αντισυμβατικό καλλιτέχνη, ονόματι Γιάννη Αγγελάκα. Ο οποίος πρότεινε στον πικραμένο Νταλάρα το εξής απλό:

"Αγαπητέ κύριε Νταλάρα  όλοι γνωρίζουν πως οι ενοχές είναι το βασικό ψυχολογικό υπόβαθρο κάθε μεγάλης δημιουργικής καλλιτεχνικής ψυχής και πως είναι φυσιολογικό όσο ο καλλιτέχνης γιγαντώνεται πνευματικά να γιγαντώνεται παράλληλα και η υλική του περιουσία, πράγμα που μπορεί να τον οδηγήσει σε ψυχολογικό  ηθικό και δημιουργικό αδιέξοδο.
Κατανοώντας λοιπόν το δράμα που βιώνετε σαν τέτοιος καλλιτέχνης αυτό το καιρό, παράλληλα με το άλλο μεγάλο εθνικό μας δράμα, έχω να σας προτείνω (απορώ πως δεν το σκεφτήκατε μόνος σας) να κρατήσετε για σας και την οικογένεια σας το απολύτως απαραίτητο κομμάτι της περιουσίας σας και να προσφέρετε την υπόλοιπη για να απαλύνετε τον πόνο μερικών έστω από τους εκατομμύρια αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας.
Προχωρήστε άφοβα στην προσωπική  και καλλιτεχνική σας απελευθέρωση και ενταχθείτε σιγά σιγά στο κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού που γιγαντώνεται και αυτό τελευταία στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας".

(Αποθεραπευθείς, ο καλλιτέχνης αντικρίζει το μέλλον με αισιοδοξία)

 Μπράβο, Γιάννη, τον έσωσες τον άνθρωπο! Ελπίζω ότι και άλλοι κατατρεγμένοι από τις ερινύες πλούσιοι θα εφαρμόσουν τη λύση που προτείνεις και θα απαλλαγούν από το μαρτύριό τους.
Ακόμα και ο Ρέστης, ο οποίος μετά το "πιάσε με, αν μπορείς" που είπε στον ΣΥΡΙΖΑ, έχει πέσει σε δυσμένεια στον κύκλο των πικραμένων εφοπλιστών.

10 σχόλια:

Μαζεστίξ είπε...

"στο κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού που γιγαντώνεται και αυτό τελευταία στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας".

τι είπε το άτομο!!!
χαχαχα

αυτό ήταν πολύ πιο βαρύ από τα υπόλοιπα που του είπε...

Μαρία Νικολάου είπε...

Καταρχάς όταν βγάζεις τα λεφτά σου τίμια δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ενοχές.
Όσο για τον Γιάννη διαφωνώ κάθετα με αυτού του είδους τις παρεμβάσεις του, όπως και τότε για τον Κωστόπουλο. Εύστοχες μεν ως τοποθέτηση δεν λέω, αλλά άστοχες ως επιλογή του συγκεκριμένου ατόμου. Απορώ γιατί ασχολείται. Και όλα αυτά τα λέω με μεγάλη αγάπη και εκτίμηση που τρέφω για το πρόσωπό του.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ε, ναι, είναι μια εξαιρετική φράση!
Δεν μας έφτανε η ματωμένη καρδιά της Μέρκελ, έχουμε και τις τύψεις του Γιώργου. Άντε μετά να κοιμηθείς ήσυχος.
Πολύς πόνος, βρε αδελφέ!

Λωτοφάγος είπε...

@ Μαρία μου, εκτιμώ και τους δύο καλλιτέχνες, αλλά εκτιμώ και την αιδήμονα σιωπή. Όταν ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω σου κι εσύ βγαίνεις και λες παπαριές, τότε να περιμένεις τα χειρότερα.
Φαίνεται πως το "δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα" δεν έφτασε μέχρι τον εγκέφαλό του και συνεχίζει να μας ζαλίζει τον έρωτα με τις δηλώσεις του.
Άψογη η επιστολή του Αγγελάκα. Σφάξιμο με βαμβάκι. Ίσως τώρα μαζευτεί στη γωνίτσα του, ο αγαπητός Γιώργος, και ασχοληθεί με τα του οίκου του.
Ευτύχησε να πει τραγούδια των καλύτερων συνθετών και στιχουργών. Θα έπρεπε να του ήταν αρκετό.
Καλή σου μέρα.

Μαζεστίξ είπε...

Πάντως κι εγώ συμφωνώ με τη Μαρία ότι δεν είναι ανήθικο το να ε΄χεις λεφτά, αρκεί να τα έχεις αποκτήσει τίμια.
Γι αυτό θα μπορούσε ο Αγγελάκας είτε να μην ασχοληθεί καν με τον Νταλάρα (δεν αξίζει πια) είτε να αρκεστεί στην τελευταία του φράση, χωρις παραινέσεις να μοιράσει τα λεφτά, γιατί τότε πέφτουμε στην α΄στοχη συζήτηση περί "αριστερής ιδεολογίας και δεξιάς τσέπης", συζήτηση που με βρίσκει αντίθετο.

Πάντως η ατάκα για τον συναισθηματικό κομμουνισμό της άρχουσας διανοούμενης τάξης ήταν πολύ πετυχημένη!

Διαχειριστής είπε...

Το τίμια τώρα είναι σχετικό.

Το να εμπορεύεσαι την υποτιθέμενη επαναστατικότητά σου περιφέροντάς την ανά τον κόσμο, το να καταντάς την τέχνη τυποποιημένο εμπόρευμα, το να αναλώνεσαι στο μάρκετινγκ, με τη βοήθεια της καλής σου η οποία - όλως τυχαίως - είναι και βουλευτής και υπουργός που ψηφίζει και στηρίζει τη δολοφονία των αναξιοπαθούντων, των αναπήρων, των αρρώστων αυτής της χώρας, και να μη λες και μια συγνώμη, όλα αυτά πόσο τίμια είναι;

Το νόμιμο δεν είναι και ηθικό, ιδιαίτερα αυτό τον καιρό που ζούμε!

Και ο Θεοδωρακης έβγαλε πολλά λεφτά που δεν μοίρασε στους φτωχούς απ' όσο ξέρω, τουλάχιστον όμως ύψωσε τη φωνή του ενάντια στο άδικο, μπήκε μπροστάρης και έφαγε τα χημικά, τουλάχιστον έκανε αυτό!

akrat είπε...

χαχα


βρε τον μπαγάσα..... τον έκανε αλλοιφή

Λωτοφάγος είπε...

@ Μαζεστίξ, αν δεν θέλει να τον βρίζουν, ας μην προκαλεί με ηλίθιες δηλώσεις.
Μου θυμίζει κάτι νούμερα που ξεσκίζονται να γίνουν διάσημοι και, μόλις γίνουν, διαμαρτύρονται διότι τους κυνηγούν οι παπαράτσι!
Αν μη τι άλλο, κάνει θαυμαστές των τραγουδιών του -όπως εμένα- να μην θέλουν πια να τα ακούνε. Κρίμα...

Λωτοφάγος είπε...

@ Έχεις δίκιο, Κερασιά μου.
Αν και ο Θεοδωράκης έχει επίσης κάμποσες αμαρτίες να ξεπλύνει, οπότε τα χημικά βοήθησαν την εικόνα του.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ναι, ναι, αλοιφή για κάλους, Ακράτ. :)))