Α, ρε Ντιεγκίτο, μας τό' κλεισες το σπίτι!

Πώς να συνέλθουμε από την τεσσάρα που φάγατε, αδελφοί μας Αργεντινοί; Σε εσάς ελπίζαμε, από εσάς περιμέναμε να αποκλείσετε τους υπερόπτες εμπόρους όπλων. Δεν μας πείραξε που αποκλείσατε εμάς -ούτως ή άλλως, κι εκεί που φτάσαμε, πάλι καλά να λέμε. Αλλά και εσείς;

Πέσαμε σε μαύρη κατάθλιψη, που θα εξελιχθεί άσχημα εάν οι Μίζεροι πάρουν τελικά το Μουντιάλ. Πώς να δούμε πάλι τους πανηγυρισμούς, τις κόκκινες φάτσες και το παραλήρημά τους; Πόσα να αντέξει πια ο ελληνικός λαός;

Τα πρώτα συμπτώματα εκδηλώθηκαν ήδη:
Ο ΓΑΠ διέσχισε με κανό τα στενά του Γιβραλτάρ για να συνέλθει από τη σκασίλα του, ενώ
ο Θόδωρος Πάγκαλος έχει πλέον οριστικά ξεφύγει: Αφού εξήγησε λεπτομερώς τη θεωρία του περί εξωγήινης προέλευσης των τρομοκρατών, προφήτευσε με τον γνωστό του στόμφο ότι "το ΚΚΕ θέλει έναν νεκρό"!
("Εσένα, υποθέτω", απάντησε ο αγαπητός Κώστας Γιαννακίδης από τον Βήμα FΜ...)

Γι' αυτό σου λέω, Ντιεγκίτο. Μας τό’κλεισες το σπίτι. Μόνη μας ελπίδα, τώρα, οι υπόλοιποι. Αν όχι η πολύπαθη Ουρουγουάη, τουλάχιστον η φίλη Ισπανία ή, έστω (με βαριά καρδιά), η Ολλανδία…