Σκηνή στη γειτονιά μου:
Μηχανάκι με κομμένη εξάτμιση και δύο πιτσιρικάδες πάνω, βγαίνει από ένα στενάκι και τρέχει παράλληλα με τις γραμμές του τρένου. Ξαφνικά και από το πουθενά, εμφανίζεται η ομάδα ΔΙΑΣ, η οποία τους καταδιώκει.
Οι παριστάμενοι παρακολουθούμε άναυδοι, ενώ ποδηλάτης που τρέχει ΠΑΝΩ στο πεζοδρόμιο ανάμεσα σε πεζούς και μαμάδες με καρότσια, φωνάζει ενθουσιασμένος: "Έτσι μπράβο! Ρίχτους!"
Νομίζω ότι, τηρουμένων των αναλογιών, η σκηνή αυτή απεικόνιζε ακριβώς την ελληνική κοινωνία: καθένας μας θεωρεί εαυτόν αθώο και παρακολουθεί χαιρέκακα την εξουσία να χτυπάει πρώτα τους δημόσιους υπαλλήλους, μετά τους συνταξιούχους που... ζούνε πολλά χρόνια και τώρα τους πολύ νέους ανθρώπους. Οι υπόλοιποι συνεχίζουμε στη ζούλα τις μικροαπατεωνιές μας. Είμαστε οι νοικοκυραίοι.
Και κάτι για τους ποδηλάτες: στην αρχή υποστήριζα τον αγώνα σας. Πρέπει να έχετε, όμως, τις cojones να βγαίνετε στους δρόμους και όχι να περιορίζετε ακόμα περισσότερο τον ζωτικό χώρο των ανυπεράσπιστων πεζών. Εντάξει, κοτούλες μου;
6 σχόλια:
Εχουμε "σκοτωθεί" ουκ ολίγες φορές με τους υπόλοιπους αστείους υπηκόους της χώρας για το επίπεδο της ελληνικής κοινωνιας και του μέσου έλληνα!
Φαινόμενα όπως αυτό που περιγράφεις, κυνηγητά και χειροκροτήματα σε ξυλοδαρμούς αλλοδαπών ή σε εξευτελισμούς ναρκομανών, βιασμοί νέων κοριτσιών που αποκρύπτονται από μια ολόκληρη τοπική κοινωνία (περίπτωση Αμάρυνθου) και μετέπειτα βράβευση των βιαστών, είναι ενδεικτικά του επιπέδου και της σκέψης του μέσου μαλάκα νεοέλληνα.
Ολοι αυτοί οι γελοίοι μικροαστοί είναι αδύνατο να έχουν ή να αποκτήσουν στο μέλλον, σοβαρή πολιτική στάση ή θέση. Επομένως, γι αυτους το πρόβλημα είναι η σύλληψη των νεαρών για τη διασφάλιση του ...μέλλοντός τους ενω τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Ετσι, δημιουργούνται και οι περίφημοι "αγανακτισμένοι κάτοικοι...
Τώρα για τους ποδηλάτες... Υπάρχουν τέτοιοι στην Ελλάδα και δη στην Αθήνα?
Πικρες αληθειες τα οσα λετε κ οι 2.
@ Μα ο ποδηλάτης ήταν κι αυτός νεαρός, έτρεχε στο ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ και έθετε σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των πεζών.
Παρ' όλα αυτά, θεωρούσε παράνουμους μόνο τους νεαρούς στο μηχανάκι.
Θέλω να πω, δηλαδή, πως σε αυτή τη χώρα κανείς μας δεν παραδέχεται ότι παρανομεί. Φταίνε πάντα οι άλλοι.
Ναι, υπάρχουν ποδηλάτες και στην Αθήνα, οι οποίοι αυξάνονται ραγδαία.
Το πρόβλημα είναι πως φοβούνται τα αυτοκίνητα και ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια.
Τελικά, χαμένοι είναι και πάλι οι πεζοί!
@ Πικρές αλήθειες, τις οποίες σπάνια αντικρίζουμε κατάματα, Σελίν. Αν το κάναμε, ίσως να μην νιώθαμε αυτή την παράλυση. Ίσως επίσης κανένας Μπαρόζο να μην τολμούσε να μας απειλήσει με χούντα!
@ Εγώ το βρίσκω γοητευτικό που κάτι τέτοιες μικρές στιγμές της ζωής μας κάνουν να μεγαλώνουμε την εικόνα και βλεπούμε την γενικότερη πραγματικότητα, να καταλάβουμε πως όλα είναι τελικά αντανακλάσεις της..
@ Δίκιο έχεις, Ωραία Ελένη. Του Πάρη ή του Μενελάου; :)))
Δημοσίευση σχολίου