Κωλοτούμπες και οπλισμένο σκυρόδεμα

Αγαπητέ Λάκη,

Χθες βράδυ στις 9 άρπαξα περιχαρής τα πατατάκια μου (τη μεγάλη συσκευασία) και άραξα στον καναπέ για να σε ακούσω να σατιρίζεις τα ψέματα και τα κούφια λόγια των πολιτικών. Όχι ότι περιμένω από σένα για να αποφασίσω τι θα ψηφίσω, αλλά ακριβώς επειδή κάποιοι από εμάς ψηφίζουμε με κρύα καρδιά το κόμμα που είναι πιο κοντά μας ιδεολογικά, έστω κι αν μας έχει πολλάκις απογοητεύσει, πίστεψα, ο βλάκας, πως δεν θα χαριζόσουν σε κανέναν.

Όμως, τα πατατάκια μού κάθισαν στο λαιμό. Από ζήλια! Ούτε εγώ, που έχω φάει τα νιάτα μου στα γυμναστήρια –λέμε τώρα!- διαθέτω τέτοια ευελιξία! Τι κωλοτούμπες ήταν αυτές, τι στροβιλίσματα! Μια χαρά τα πας για τα πενηντακάτι σου. Μα, καλά, πώς τα καταφέρνεις; Διαφήμιζες τους Οικολόγους-Πράσινους τον Μάιο, σήκωσες την παντιέρα της αποχής τον Ιούνιο και τώρα στράφηκες στο ΠΑΣΟΚ! Πρόπερσι ήσουν ΚΚΕ και πέρυσι με τον Τσίπρα. Ακόμα και η Καθημερινή της «πεφωτισμένης Δεξιάς» χρειάστηκε πέντε χρόνια σχεδόν για να αλλάξει στρατόπεδο.
Ασφαλώς, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να αλλάζει γνώμη, πόσω μάλλον οι ψηφοφόροι. Απογοητεύονται, κάποιος τους τάζει κάτι, κάποιος τους ευεργετεί… ε, και δίνουν αλλού την ψήφο τους.
Εσύ, όμως, Λάκη μου, δεν είσαι σαν τους άλλους. Σε παρακολουθούν εκατομμύρια θεατές και θα έπρεπε να προσέχεις, γιατί –πώς να το κάνουμε;- εκτίθεσαι.
Βέβαια, είπες για ξεκάρφωμα ότι ο Αλέξης ήταν ο καλύτερος όλων και μας έβαλες να ακούσουμε τα σαρδάμ του Γιωργάκη, αλλά αυτό το κάνει καλύτερα η Ελληνοφρένεια. Και δεν σε σώζουν ούτε οι ηλίθιες ξανθιές που έδειξες με το τσουβάλι.
Άλλα περίμενα από σένα, Λάκη μου, κι όχι τις ασκήσεις εδάφους του Μελισσανίδη (κάποτε τον είχαμε αποθεώσει και μετά τον θάψαμε κι αυτόν, το θυμάστε;). «Η σάτιρα δεν έχει όρια», έχεις πει. Ο σατιρικός καλλιτέχνης όμως;

Αγαπητό ΚΚΕ,
Παραβλέπω ότι στα πεντέμισι χρόνια του Κωστάκη ουδέποτε έκανες πραγματική αντιπολίτευση. Ότι δεν στάθηκες δίπλα στις πρωτοβουλίες των πολιτών για πάρκα και ανοιχτούς χώρους, πως άφησες μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ στον αγώνα εναντίον της διπλής ανάπλασης του Βοτανικού και δεν συνέδραμες ούτε στο θέμα των μεταναστών, ενώ κάποιοι δήμαρχοι που πρόσκεινται σε σένα βρίσκουν λογικό να μην κάνουν ανακύκλωση επειδή η εταιρεία είναι ιδιωτική!

Δεν θέλω να θυμάμαι ότι για σένα αυθαίρετες είναι μόνο οι βίλες και όχι οτιδήποτε χτίζεται σε δάσος ή σε ρέμα κι ότι ψήφισες «ναι» στην εκτροπή του Αχελλώου. Κάνω πως δεν άκουσα τις δηλώσεις περί Στάλιν, τις εκδηλώσεις αγάπης προς τον κινέζο πρόεδρο του πιο ωμού καπιταλισμού, την άρνηση για οποιονδήποτε έλεγχο στις επιχειρήσεις σου και στις αμοιβές των εργαζομένων σε αυτές.

Είναι δυνατόν, όμως, να μην χαίρεσαι με τις επιτυχίες της Αριστεράς στη Γερμανία και την Πορτογαλία; Να αποκαλείς οπορτουνιστικά μορφώματα τα κόμματα αυτά; Γιατί; Επειδή ενώθηκαν; Μα μόνο έτσι μπορούμε να πολεμήσουμε την ασυδοσία του κεφαλαίου. Δεν βρίσκεται η ισχύς εν τη ενώσει;
Η Die Linke πέτυχε 13% στην καρδιά της καπιταλιστικής ΕΕ. Σε κάποιες μάλιστα περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας άγγιξε το 30%! Κανονικά, ο Ριζοσπάστης θα έπρεπε να πανηγυρίζει κι όχι να γκρινιάζει σαν παλιόγερος.

Τόση μιζέρια πια, αγαπητό ΚΚΕ;