Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Η "ντροπή" του Εδιμβούργου!

Αφού η χάρη μας έφτασε στο Ίνβερνες, κατηφορίζουμε προς το Νότο, για την διασημότερη πόλη της Σκοτίας, το Εδιμβούργο.
Πρώτος μας σταθμός, όμως, το Blair Athol Castle -κατά κόσμον Κάστρο Μπλερ (1269)-

που περιβάλλεται από ένα πανέμορφο δάσος και διαθέτει και ιδιωτικό στρατό!


Το κάστρο είναι βεβαίως επισκέψιμο, και τα εισιτήρια των χιλιάδων τουριστών συμβάλλουν στη συντήρησή του.


Μπαίνουμε στο Pitlochry με βροχή. Οι περισσότεροι πάνε να επισκεφθούν το τοπικό αποστακτήριο ουίσκι, οι υπόλοιποι καταφεύγουμε σε ένα καφέ.

Η βροχή σταματάει σύντομα και εξορμούμε για φωτογράφηση. Εστιατόρια με παραδοσιακά fish and chips (τα οποία τιμήσαμε δεόντως) σε καλές τιμές, καφέ που θυμίζουν το χωριό της Μις Μαρπλ και τουριστικά καταστήματα με ευγενικούς ανθρώπους. Οι δρόμοι πεντακάθαροι, τα αυτοκίνητα ελάχιστα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Μια απρόσμενη γλυπτική σύνθεση με χορηγό!

Τα λουλούδια κι ο κισσός ομορφαίνουν ακόμα και τους γκρίζους τοίχους!

Επόμενος σταθμός το Κάστρο Stirling

με το βρεμένο προαύλιο

και τις όμορφες τοιχογραφίες


Ο μονόκερος συμβολίζει την αγνότητα και τη γενναιότητα. Είναι το ένα από τα σύμβολα της Σκοτίας.

Σε μια μεγάλη αίθουσα, αναπαράσταση της καθημερινής ζωής στο κάστρο. Έτσι κάπως φτιάχνει μια χώρα τον μύθο της. Όχι με κούφια λόγια! Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων του Βρέλλη -που αναπαριστά, όμως, ιστορικά γεγονότα.


Και φυσικά, οι φιγούρες αυτές δεν φτάνουν ούτε κατά διάνοια την τέχνη του Βρέλλη!

Φτάνουμε στο Εδιμβούργο. Για να γνωρίσεις μια χώρα, την περπατάς:
Το Royal Mile, η μεσαιωνική κεντρική λεωφόρος,  ξεκινάει από το Κάστρο και καταλήγει χαμηλά, στο Holyrood Abbey.

Κι εδώ οι τράπεζες μας κυνηγούν;

Ασφαλής και νεανική πόλη, τον Αύγουστο φιλοξενεί το διάσημο φεστιβάλ.

Πολλές μπιραρίες, πολύς κόσμος, πολλά σκουπίδια -ιδιαίτερα στο νεότερο τμήμα της.

Ο δρόμος είναι γεμάτος πλούσια διακοσμημένα κτήρια και αγάλματα.

Ένας από τους πολλούς ράφτες παραδοσιακών στολών (kilt). Οι στολές είναι πολύ ακριβές -ξεκινούν από 500 λίρες περίπου- και τα μοτίβα (ταρτάν) τους ποικίλλουν, ανάλογα με το κλαν (φατρία) στην οποία ανήκει ο εκάστοτε πελάτης. Το πιο πρόσφατο σχέδιο ταρτάν (σε απαλό γαλάζιο) φτιάχτηκε για την πριγκίπισα Νταϊάνα.

Υπάρχουν πολλά δρομάκια, που τέμνουν κάθετα το Royal Mile και οδηγούν σε μικρές και ήσυχες πλατείες.

Μέσα από ένα τέτοιο δρομάκι, αντικρίζουμε αυτό το πρωτότυπο κτήριο.

Το άλλο πρωί ανεβαίνουμε στο λόφο Carlton, όπου κάποτε ονειρεύτηκαν να χτίσουν έναν νέο Παρθενώνα, για να μετατρέψουν το Εδιμβούργο σε "Αθήνα του Βορρά"!

Όμως τα χρήματα δεν ήταν αρκετά για την ολοκλήρωσή του και το ημιτελές οικοδόμημα ονομάστηκε "Η ντροπή του Εδιμβούργου"!

Ωστόσο, ο λόφος είναι καταπράσινος και αυτή η ρωμαϊκή απομίμηση δεν είναι άσχημη, ε; Από εδώ ψηλά θα ατενίσουμε την πόλη:

Δεν ξέρω τι είναι, αλλά η εσωτερική του αυλή φαίνεται υπέροχη!

Το λιμάνι...

Oh dear! What a mess!

Ανορθογραφίες!

Εργοστάσιο και...

... σπίτια χτισμένα σε δάσος, που δεν το είχαν κάψει προηγουμένως!

Περίμενες κάτι τόσο φουτουριστικό;

Συνδυασμός παλιού και νεότερου!

Η είσοδος -με εισιτήριο φυσικά!- του Holyrood Abbey, όπου καταλύει η βασίλισσα όταν επισκέπτεται τη Σκοτία,

γι' αυτό και ονομάζεται επίσης RPG (Royal Pissy Ground), δηλαδή... βασιλικό ουρητήριο,

αφού, επισκεπτόμενοι τις τουαλέτες που βρίσκονται έξω από την πύλη του, φαντασιώνονται ότι ουρούν τη βασίλισσα!

Η αγριαγκινάρα (thistle), το δεύτερο σύμβολο των Σκοτσέζων. Επί τη ευκαιρία, η φήμη για τη τσιγκουνιά τους είχε ως αφετηρία τους λογιστές τους. Λένε ότι το χάλκινο σύρμα προέκυψε όταν δύο Σκοτσέζοι τραβούσαν -ο καθένας προς το μέρος του- ένα κέρμα μιας αγγλικής πέννας! Στην πραγματικότητα είναι ίσως ο πρώτος σε φιλανθρωπία λαός του κόσμου!

Ανεβαίνουμε  στο Κάστρο του Εδιμβούργου.

το καλωσόρισμα...

Πρώτη εντύπωση: καλή!

Ο πύργος με το ρολόι...


Πλησιάζει 1 το μεσημέρι και όλοι σπεύδουν στο μεγάλο κανόνι. Γιατί χτυπάει στη 1 και όχι στις 12; Μα διότι έτσι θα ξοδέψουν μόνο μία βολή! Στη Σκοτία βρισκόμαστε!

Μανία με τα ομοιώματα αυτοί οι άνθρωποι!

Η υπερβολή οδηγεί πάντα στο κιτς!

Παράθυρο με θέα...

Δεν έχω δει πιο ευτυχισμένα πρόβατα: όλη μέρα βόσκουν αφύλακτα σε πλούσια λιβάδια, και η μόνη τους υποχρέωση είναι να προσφέρουν το μαλλί τους για να φτιάχνουν οι Σκοτσέζοι τις φουστίτσες τους!

Φτάνοντας στα "σύνορα", βλέπουμε ανάποδα την είσοδο στη Σκοτία...

... και την αφήνουμε πίσω μας.

22 σχόλια:

Ektoras είπε...

Καλησπέρα φίλε μου, όπως βλέπω ανατάμειμες :) τη Σκωτία και πολύ καλά κάνατε! Πανέμορφες φωτογραφίες, έχω και 'γω μια λόξα με τις φωτό.

Εκεί που λές: "Δεν έχω δει πιο ευτυχισμένα πρόβατα: όλη μέρα βόσκουν αφύλακτα σε πλούσια λιβάδια, και η μόνη τους υποχρέωση είναι να προσφέρουν το μαλλί τους για να φτιάχνουν οι Σκοτσέζοι τις φουστίτσες τους!"

μου δίνεις ιδέες~) ξέρεις... εκλογές, πρόβατα, μαλλί. φουστίτσες χαχαα! να περνάς καλά φίλε των λωτών!

xasodikis είπε...

Πολύ ωραία -αλλά πολύ κάστρο βρε παιδί μου :))

Roufa Tav Gosou & Mimi Lass είπε...

"Η υπερβολή οδηγεί πάντα στο κιτς!"

Auta kai xeirotera exoume na poume gia to pararthma tou Brellh sthn polh twn Iwanninwn. Aparadekta kataskeuasmata! To mono pou a3izei einai to grand guignol tou gdarmenou "skulosofou" sto kuriws mouseio. Gia na trwn ta peidakia to fai tous.

Ναπoλέων είπε...

Re Φωτογράφε,
που μάς έχεις πήξει στις ευχάριστες εκπλήξεις, βγάλτα σε κάνα βιβλίο!

Τα ηλεκτρόνια μπορεί να πετάξουν ως πουλάκια κάποτε...

α-α-ε
Ν.

Κι ένα Υ.Γ. για Roufa tav Gosou κλπ:
Το σπίτι {δίπλα ακριβώς μέναμε!} στα Γιάννενα ΔΕΝ είναι παράρτημα του Μουσείου Βρέλλη, άλλο πράμμα είναι.

Άλλο ήταν ο Παύλος Βρέλλης (ζωγράφος & γλύπτης) κι άλλο είναι τ' αδέρφι του, μιμητής του.

Peiratis είπε...

η πιο φιλική βορειοευρωπαική πόλη κατά τη γνώμη μου.
Είχα πάει για ένα ΣΚ και μείναμε 10 ημέρες.
το 1995 όλα αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Καλά να περνάς λωτοφάγε και σε ευχαριστούμε για τις όμορφες φωτό, τις οποίες σχολιάζεις το ίδιο όμορφα.
Μη παρατείνεις όμως την παραμονή σου στην αλλοδαπή πέρα από τις 4 του Οκτώβρη γιατί εδώ στην πατρίδα έχουμε εκλογές…

Λωτοφάγος είπε...

@ Χαχαχαχα! Ανατάμειμα! Εξαιρετικό, Έκτορα! Ταιριάζει με το "μηδέν στο πηλίκιο" που μόλις άκουσα να λέει ο Γιωργάκης σε ομιλία του. Καλά που υπάρχει κι η "Ελληνοφρένεια" για να γελάμε λίγο!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και πάντα στη διάθεσή σου για ιδέες!

Λωτοφάγος είπε...

@ Και να σκεφτείς ότι παραλείψαμε πολλά, τα οποία βρίσκονται σε κωμοπόλεις και χωριουδάκια, Χασοδίκη μου.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ρούφα και Μίμη, τα έργα του Βρέλλη είναι splatter (που λέμε και στα ελληνικά :) και πατριωτικά έως εθνικιστικά, αλλά: α) ο καλλιτέχνης τα έφτιαξε με δικά του έξοδα πριν από πολλά χρόνια θέλοντας να θυμίσει στους Έλληνες την ιστορία τους (έστω και με μύθους τύπου "Κρυφό Σχολειό") και β) νομίζω ότι από καλλιτεχνική άποψη είναι πολύ καλύτερα από της Μαντάμ Τισό.
Π.χ. προτιμώ να βλέπω τους Φιλικούς αντί για τον Τζορτζ Κλούνεϊ ή τον Ερρίκο τον 8ο.

Λωτοφάγος είπε...

@ Λές, Ναπολέων; Δεν το είχα σκεφτεί! Θα μπορούσε να έχει τίτλο "Δείτε την Ευρώπη σαν Λωτοφάγοι".

Λωτοφάγος είπε...

@ Είναι πράγματι πολύ φιλική, αφού μάγεψε έναν Πειρατή! Πάντως σε κάνει να νιώθεις άνετα και ανάλαφρα, ακόμα και αργά το βράδυ. Έχει αλλάξει, άραγε, πολύ σε 14 χρόνια;
Φαντάζομαι μόνο στον καινούριο τομέα της.

Λωτοφάγος είπε...

@ Μα εδώ είμαι, Συνεά. Τον Ιούλιο πήγα στη Σκοτία. Αυτό είναι το δεύτερο μέρος του ταξιδιού. Στις 26/7 ήταν το πρώτο.
Αστειεύεσαι; Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; Ποτέ δεν απείχα από εκλογές. Σέβομαι τους αγώνες που έκαναν οι παππούδες μας για να μπορούμε εμείς να ψηφίζουμε!

Μνήμων είπε...

Αν τ' αποφασίσεις να τις βγάλεις σε βιβλίο τις φωτογραφίες σου, εγώ αναλαμβάνω να σκαρώσω μια παραμυθένια διήγηση για κάθε "σετ".

Δεν θα σε χρεώσω πολλά...

Για τις εκλογές καλά τα λες.

Η φύση ως γνωστό δεν ανέχεται τα κενά...
Άρα ούτε τις αποχές...

Ανώνυμος είπε...

Είχα τη γνώμη ότι βρισκόσουν έξω και αυτό οφείλεται στη βιασύνη μου να προλάβω να επισκεφτώ όλες τις αγαπημένες μου ιστοσελίδες μετά τη δίμηνη και βάλε απουσία μου.
Καταλαβαίνεις τώρα τι αγώνα δρόμου έχω μπροστά μου…
Καλημερίζω.

gaidara είπε...

Πολύ καλή η παρουσίασή σου! Είναι ένας μελλοντικός προορισμός οπότε και πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες!

Λωτοφάγος είπε...

@ Ευχαριστώ πολύ για την πρόταση, αγαπητέ Μνήμων. Καλή ιδέα. Και γίνεται καλύτερη επειδή το όνομά σου είναι ακριβώς το αντίθετο από το δικό μου!

Λωτοφάγος είπε...

@ Πώς πας με τον αγώνα δρόμου, Συνέα; Τερμάτισες;

Λωτοφάγος είπε...

@ Ευχαριστώ πολύ, αγαπητή Γαϊδάρα. Πρόσεξε μόνο μην πας Αύγουστο: εξαιτίας του φεστιβάλ, αμφιβάλλω αν θα καταφέρεις να δεις το Εδιμβούργο!

mtryfo είπε...

Λωτοφάγε μου γειά χαρά

Σήμερα επέστρεψα απο τη δεύτερη φάση των διακοπών μου (μετά των εκ γηραιάς Αλβιώνος εγγονών μου... χαρά η γιαγιά οπως καταλαβαίνεις ακόμα εδώ είναι και δεν αδειάζω)

Το "Εδιμβούργο - Σαλονίκη" τόχαμε κάνει για μια 6ετία "Ομόνοια - Πατήσια" που λέτε κι εσείς εκεί στο ΑΘήνα...

Η φωτο που έχεις απο το λιμάνι, μου θύμισε χειμώνα με ψοφόκρυο, τα νερά να έχουν τραβηχτεί και τα καράβια να στέκονται πάνω στη λάσπη.... φοβερή σκηνή... κάπου θα έχω χαντακωμένη την φωτο ελπίζω να τη βρω να σου τη στείλω....

Roufa Tav Gosou & Mimi Lass είπε...

thanks, Napolewn, gia th dieukrinhsh. OK, Lwtofagoulh, 8a sumfwnhsoume.

Biblio gia to ti eide o Lwtofagos? O,ti ki an eide to 3exase! :))))

Λωτοφάγος είπε...

@ Τυχερούλα Μαρία! Τα ταξίδια είναι το τρίτο μου πάθος μετά τα βιβλία και την πολιτική!
Αν τη βρεις, στείλε την, σε παρακαλώ.

Λωτοφάγος είπε...

@ Ρούφα και Μίμη, έχετε απόλυτο δίκιο. Γι' αυτό κι εγώ ανεβάζω τις φωτογραφίες στο μπλογκάριον, δια να μην τις ξεχνώ! :)