"Τα μπάνια του λαού...

... δεν τα πειράζουμε", πίστευε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας πατερναλιστής ηγέτης και μάστορας στην τέχνη της δημαγωγίας.

"Αν οι εκλογές μπορούσαν να ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη, θα είχαν απαγορευτεί". Σύμφωνοι. Αφού, όπως όλοι ξέρουμε, οι εκλογείς μπορούν να χειραγωγηθούν, να εκμαυλιστούν, να τρομοκρατηθούν ή να... πάνε παραλία! Συνεπώς, δύσκολα μπορεί να αλλάξει κάτι.

Αν όμως ψηφίσουμε κατά συνείδηση; Ποια συνείδηση; Αυτόν τον μικρό θεό του Σωκράτη που συνήθως κρατάμε θαμμένο για να μην μας επιπλήττει.

Τρεις Τρίτες τώρα, ο Λάκης Λαζόπουλος προπαγανδίζει την Αποχή! Την πρώτη φορά σκέφτηκα ότι το κάνει για να θολώσει τα νερά επειδή τον κατηγόρησαν πως υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Τη δεύτερη φορά ότι στις Κυκλάδες και στα Κολωνάκια το παίζουν γενικώς επαναστάτες της κλανιάς. (Γνωστές οι αντιφάσεις στην προσωπικότητα του συμπαθούς καλλιτέχνη!) Την τρίτη φορά πλέον βγήκα από τα ρούχα μου! Και αναρωτήθηκα γιατί μας προτρέπει να πάμε για μπάνιο.

Τα παίρνει από κάπου; Παίρνει κάτι βραδιάτικα; Τον μέθυσε η επιτυχία και θέλει να δει πόση επιρροή έχει; Ή αυτή είναι η άποψή του;

Και, κυρίως, η αποχή μπορεί να είναι διαμαρτυρία; Ναι, όσο ακριβώς η λευκή ψήφος: ΚΑΘΟΛΟΥ!

Ακόμα κι αν το 50% πηγαίναμε διακοπές, τάχαμου αντιρρησίες, να είστε βέβαιοι ότι τα δύο κόμματα της κεντροδεξιάς θα συσπείρωναν τους οπαδούς τους και θα μοιράζονταν το 80%! Διότι οι οπαδοί τους δεν είναι ψηφοφόροι, δεν αναρωτιούνται αν το κόμμα τους μπορεί να σώσει την Ελλάδα, αρκεί να μπορεί να σώσει τα μικροσυμφέροντά τους. Είναι ΠΕΛΑΤΕΣ.  Δίνουν ψηφαλάκια για να πάρουν διορισμό, προαγωγή, ευνοϊκή μετάθεση, θητεία δίπλα στο σπίτι,  κοινοτικά κονδύλια, μίζες, ρεύμα στο αυθαίρετο, τραπεζάκια στην άμμο, συντελεστή δόμησης, ξέπλυμα χρήματος και άλλα που δεν γνωρίζω και αδυνατώ να φανταστώ.

Αδυνατώ επίσης να φανταστώ έναν εχέφρονα άνθρωπο να ψηφίζει αυτά τα κόμματα. Είκοσι πέντε χρόνια τώρα, τα μέλη τους κολυμπάνε στα σκάνδαλα παραγράφοντας ο ένας τις λαδιές του άλλου, μπαίνουν στην πολιτική μικρομεσαίοι και βγαίνουν με υπεράκτιες εταιρείες, μειώνουν ή καταργούν τη φορολογία της μεγάλης ακίνητης περιουσίας -είτε ιδιωτικής είτε εκκλησιαστικής-, καταστρέφουν μεθοδικά το περιβάλλον (είναι και η μόνη επίδειξη κάποιας μεθόδου!), διαφθείρουν με το παράδειγμά τους τις νέες γενιές, κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα ΚΑΙ τα δάνεια ανεβάζοντας το χρέος σε δυσθεώρητα ύψη, στίβουν τους εργαζόμενους, γεμίζουν τον δημόσιο τομέα με κηφήνες, δεν υποστηρίζουν την  επιχειρηματικότητα εκτός αν έχουν κάποιο όφελος, και, κυρίως, δεν ασχολούνται καθόλου με τα εθνικά θέματα!

Στα σαλόνια των Βρυξελλών, όπου ακόμα κι η Βουλγαρία παζαρεύει και κερδίζει, αυτοί ξέρουν μόνο να χαριεντίζονται και να φωτογραφίζονται πανευτυχείς που πέτυχαν μίζες από εξοπλισμούς και κάμερες! Να το ξαναπώ: ο Δ. Παπαδημούλης έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια τόσες ερωτήσεις στην ΕΕ όσες όλοι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ μαζί! Το ίδιο ισχύει και για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Κάνουν πίσω στην κατασκευή του αγωγού, λένε ναι στο σχέδιο Ανάν, ναι στην ένταξη της Τουρκίας χωρίς όρους, ικετεύουν τον Ομπάμα να συναντηθεί με τον πατριάρχη, εξαναγκάζονται σε αερομαχίες πάνω από το Αγαθονήσι, ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία. Πρόθυμα εφαρμόζουν ό,τι αντιδραστικό ή ανόητο επιτάσσει η Κομισιόν, ενώ κωλυσιεργούν χρόνια και χρόνια προκειμένου να μην επικυρώσουν αποφάσεις του Κοινοβουλίου που αφορούν την προστασία των δασών, των υδάτων, των μειονοτήτων ή και των κατατρεγμένων που φτάνουν ώς τις ακτές μας!

Διότι αυτές οι αποφάσεις, αν εφαρμόζονταν, θα άλλαζαν -εκτός από τον περίγυρό μας- την άποψη που έχουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους. Κι αυτό δεν συμφέρει. Ο φόβος σε εμποδίζει να δεις καθαρά, η μισαλλοδοξία σε ρίχνει στην αγκαλιά του ΛΑΟΣ, η διαφθορά σε πείθει να συμπράξεις.

Στο Μέγαρο Μουσικής χθες, στο συνέδριο για τις κλιματικές αλλαγές, οι λιμουζίνες των κυβερνητικών και μη επισήμων κατέλαβαν τα πεζοδρόμια και δημιούργησαν τέτοιο κομφούζιο στη Βασιλίσσης Σοφίας, που ανάγκασαν τον Σταύρο Δήμα να τους τα πει χοντρά! (Όχι ότι ίδρωσε το αφτί τους, βέβαια!)

Διαφωνώ, λοιπόν, με τον Αλέξη Τσίπρα: όχι "ΣΥΡΙΖΑ χαλαρά", αλλά ψήφος κατά συνείδηση. Μπορεί να μην ελέγχουμε την Κομισιόν, όμως στο Ευρωκοινοβούλιο ας μας εκπροσωπεύσουν άνθρωποι που θα αγωνιστούν για εμάς και όχι για την τσέπη τους. Και μην μασάτε με το εκατομμύριο που κατέθεσε ο Γ. Καρατζαφέρης: η φαιά προπαγάνδα εύκολα γίνεται μαύρη!