... στη χώρα της θλιβερής μετριότητας και των κυρίων Τίποτα -στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και αυτός που καθιέρωσε τον όρο!
Δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω. Δεν είχα την ευτυχία να είναι φίλος μου.
Χαιρόμουν να βλέπω το σπινθηροβόλο βλέμμα και το χαμόγελο μέσα από το μούσι του. Μου έδινε την εντύπωση ότι βαθιά μέσα του ένα μικρό πειραχτήρι τον τσίγκλιζε να είναι πότε πότε αιρετικός και... να το γλεντάει!
Διάβαζα τα άρθρα του πάντα. Συμφωνούσα-δεν συμφωνούσα. Όπως κάνεις με τους φίλους σου και τους ανθρώπους που εκτιμάς. Ήταν πολύ έξυπνος, θαρραλέος, καλλιεργημένος και πνευματώδης. Ήταν αυτό ακριβώς που δεν είναι το 99% των πολιτικών!
Πάνω από όλα, όμως, (εκ μέρους μου ομιλώ) ήταν ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ. Αληθινός! Όχι όποτε τον βόλευε. Εκείνον πρώτο άκουσα να μιλάει σοβαρά για το περιβάλλον. Τότε που εμείς σφυρίζαμε αδιάφορα. Και ξύπνησε κάποιες συνειδήσεις. Όποτε του δινόταν βήμα. Σπάνια, δηλαδή, αφού δεν ανήκε σε καμιά δυναστεία ούτε σε "κόμμα εξουσίας".
Και φτωχύναμε, Κύριε Παπαγιαννάκη. Και πονάει όταν χάνουμε μαχητές. Όταν μένουν οι άχρηστοι, οι φελλοί, οι βδέλλες και τα λαμόγια! Αυτοί που ζούν πολλές πολλές δεκαετίες. Προς μεγάλη μας δυστυχία!
11 σχόλια:
Απ το πρωί που το πληροφορήθηκα νοιώθω "άδεια"... ανήκω στους ανθρώπους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν απο κοντά, παρ ολο που η απόσταση δεν μας έδινε την ευκαιρία να τα λέμε συχνά, οσες φορές τα καταφέραμε έφευγα πιο "πλούσια" απ τις συναντήσεις μας...
Χάνουμε τους "καλούς" τον έναν μετά τον άλλον...τι ένδεια ειναι αυτή...
Σ ευχαριστώ για την τιμητική αυτή αναφορά στον Ανθρωπο...
Μια φωνή λογικής και εμπεριστατωμένης άποψης σίγησε.
Καλό του ταξίδι.
Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Αυτό που σε κέρδιζε αμέσως ήταν το μειλίχιο και πάντα χαμογελαστό ύφος του!
"πονάει όταν χάνουμε μαχητές. Όταν μένουν οι άχρηστοι, οι φελλοί, οι βδέλλες και τα λαμόγια! Αυτοί που ζούν πολλές πολλές δεκαετίες. Προς μεγάλη μας δυστυχία!"
Ένας ένας οι λίγοι άφθαρτοι φεύγουν και όσοι περιέγραψες παραπάνω, απο(φ)τείουν και καλά φόρο τιμής στα παράθυρα που δε βλέπω, αλλά είμαι σίγουρος οτι αυτό θα έχει συμβεί!
Τραγική ειρωνεία, ξεπεσμός, ξεφτίλα, ας μη μιλάνε για κάποιον που όσες φορές τον άκουγα παρ'όλο που δεν ανήκω στο χώρο του σύριζα, σκεφτόμουν: "Γιατί να μη μας κυβερνά αυτός ο άνθρωπος"! και πάλεψε χρόνια, γενναία με την κακιά αρρώστια, με αξιοπρέπεια. Δίχως να το γνωρίζει κανείς
Ας είναι ελαφρύ το χώμα...
Τον γνώρισα πριν μερικούς μήνες, τότε που η αρρώστια κάλπαζε και υποβαλλόταν σε κάποιες εξετάσεις στο νοσοκομείο που δουλεύω. Εξαιρετικός άνθρωπος, αυτό που λέμε "κύριος" με όλες τις αποδόσεις της λέξης. Βίωνε περήφανα το οδυνηρό της επίγνωσης του χρόνου που μετράει αντίστροφα. Ερχόταν και έφευγε αθόρυβα, όπως οι αληθινά άξιοι άνθρωποι. Ας ξεκουραστεί και ας μην ξεχαστεί. Κάποιες φορές στη ζωή μας, όταν κλονιζόμαστε, ας φέρνουμε στη μνήμη ανθρώπους - παραδείγματα σαν κι αυτόν για να βρίσκουμε το κουράγιο να συνεχίζουμε.
Ας είναι ελαφρό το χώμα που τον σκεπάζει!
Μακάρι να είχαμε κι άλλους σαν κι αυτόν. Ίσως τότε να μην ήταν τόσο ευτελής, τόσο μικροπρεπής και ηλίθια η πολιτική μας σκηνή.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι μας αξίζουν οι πολιτικοί που έχουμε! Είναι τόσο αηδιαστικοί και γλοιώδεις!
Καλώς ήρθες, Λευκό Καναρίνι.
Οι καλοί φεύγουν γρήγορα...
δυστυχώς!!
Πράγματι μια θαρραλέα χαμηλών τόνων φωνή!!
Αναλογίζεται κανείς αν θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν οι δικοί του τον είχαν προτιμήσει έναντι του λαικίζοντος Αλαβάνου...αν το φτερούγισμα μιας πεταλούδας στην Κίνα μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στην Αμερική,πιθανόν να είχε οδηγήσει ως καταλύτης διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με το μπάχαλο πχ.του Δεκεμβρίου....
Περιέργως,αλλά όχι ασυνήθιστα,η ομοφωνία της θετικής αποτίμησης που εκφράζεται τώρα που έφυγε,δεν στάθηκε ικανή να τον φέρει σε θέσεις ευθύνης όσο ζούσε..Κάτι λέει αυτό για όλους μας...
Αποχαιρετώ κι εγώ με σεβασμό και αίσθημα απώλειας έναν άξιο και έντιμο Ανθρωπο,με την θλιβερή επίγνωση ότι έχουν μείνει ελάχιστοι τέτοιοι πια...
Τίμιος και ανιδιοτελής μέχρι το τέλος...
Κι εγώ λίγο τον γνώρισα, όταν διάλεξε από "ανένταχτος" να στελεχώσει την ΕΑΡ και κάποιες φορές αργότερα.
Επιβεβαιώνω το καλογραμμένο κείμενό σου. Όλους τους χαρακτηρισμούς, τα θαυμαστικά, τις παρενθέσεις, τα εισαγωγικά, τις τελείες... ακόμα και τα κόμματα...
«Ουδείς αναντικατάστατος» βέβαια... αλλά, νά!... μερικών οι "αντικαταστάτες" αργούν πολύ να εμφανιστούν.
α-α-ε
Ν.
Από τους ελάχιστους, μοναδικούς που τιμούσαν την πολιτική.
Απώλεια μεγάλη.
Δημοσίευση σχολίου