Επτά το βράδυ και το κρύο περονιάζει. Είναι παράξενα όμορφη η Κηφισίας έτσι όπως «βυθίζεται» ακριβώς από κάτω μας, άδεια από αυτοκίνητα και υποφωτισμένη…
Απέναντι παραταγμένα τα ΜΑΤ, ξεκούραστα μετά τη χριστουγεννιάτικη σιέστα, μας κοιτούν μέσα από τις μάσκες τους. Εμείς τους ανταποδίδουμε αδιάφορα το βλέμμα. Η διαμαρτυρία μας είναι μάλλον σιωπηλή.
Το μπλοκ των Παλαιστινίων στριμώχνεται μπροστά στην πρεσβεία, φωνάζοντας με πάθος συνθήματα στα αραβικά. Νωρίτερα, ένας πιτσιρικάς είχε καταφέρει να κατεβάσει την ισραηλινή σημαία! Παρά τη σύλληψή του, οι υπόλοιποι κατάφεραν να την κάψουν. Ο παγωμένος αέρας προσπαθεί ακόμα να διαλύσει τα χημικά. Οι πιο ευαίσθητοι βήχουν…
Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μαζέψει κάμποσο κόσμο, αλλά έτσι όπως σχηματίζουμε πηγαδάκια στο οδόστρωμα και στη νησίδα με το γρασίδι, μοιάζουμε κυριολεκτικά με «σκόρπια διαδήλωση», όπως θα έλεγε ο παππούς μου! Συναντάμε παλιούς φίλους, συζητάμε, πηγαινοερχόμαστε άσκοπα για ώρα.
Ξαφνικά, ακούγονται φωνές. Στα ελληνικά. Από το βάθος του ορίζοντα. Κοιταζόμαστε. Δεν μπορεί να είναι το ΚΚΕ! Μέχρι την «άλλη» πρεσβεία είχαν πει ότι θα πήγαιναν. Τα ΜΑΤ προωθούνται: καιρός να ξεμουδιάσουν. Εμείς οι κρυόκωλοι τους ξενερώσαμε.
Οι φωνές πλησιάζουν: «Ένας είναι ο εχθρός, ο Ιμπεριαλισμός»! Ένα είναι το κόμμα που θα φώναζε αυτό το πάντα επίκαιρο σύνθημα! Ανεβαίνουμε στα πεζοδρόμια και στηριζόμαστε στις μπαριέρες. Η πορεία περνάει ανάμεσά μας. Όλα τακτοποιημένα: η «αλυσίδα» περιφρούρησης, οι νεολαίοι με τα ροπαλάκια που στηρίζουν τις κόκκινες σημαίες, τα συνθήματα.
Ένας παλιός φίλος. «Χαίρομαι που ήρθατε!», του φωνάζω. «Ε, δεν θα ερχόμαστε;», απαντά γελαστός. Μια παλιά συμφοιτήτρια. Απλώνει το χέρι πάνω από την αλυσίδα, της το σφίγγω. Δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Το ξέρουν ότι είμαι από τους «ανέστιους» αριστερούς.
«Κοίτα, ρε, σχηματίζουν την αλυσίδα προς το μέρος μας και όχι προς τα ΜΑΤ», σχολιάζει ένας μουσάτος δίπλα μου. Ο φίλος του γελάει κοροϊδευτικά. Μελαγχολώ. Ένας «κρίκος» της αλυσίδας μάς δείχνει στον διπλανό του: «Καλά, ε; Πολύ μαχητικοί! Ανατρίχιασα!»
Η αληθινά τεράστια πορεία του ΚΚΕ περνάει μπροστά από την πρεσβεία φωνάζοντας συνθήματα και, χωρίς να σταματήσει, κατεβαίνει ξανά την Κηφισίας. Τους κοιτάμε ξαφνιασμένοι: δεν θα μείνουν; Το ίδιο αμήχανα τους κοιτούν κι οι Παλαιστίνιοι.
Κάποιοι διαπληκτίζονται για λίγο. Ο ένας αφήνει την πορεία και πλησιάζει τον άλλο επιθετικά. Ένας τρίτος καγχάζει: «Άντε, ρε, πήγαινε πίσω στην αλυσίδα σου!». Κάποιοι σαν κι εμένα χαμηλώνουμε το βλέμμα.
Περνούν κι οι τελευταίοι, ενώ απέναντι η κεφαλή της πορείας αχνοφαίνεται να στρίβει προς την Πανόρμου, πάντα «συντεταγμένα». Ένας νεαρός πίσω μου ειρωνεύεται: «Αυτό ήταν. Τελείωσε η παρέλαση!»
Στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσκόπηση αποφαίνεται ότι το 45,6% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελαν κυβέρνηση συνεργασίας με ΚΚΕ, Οικολόγους και Σοσιαλιστές. Την ίδια συνεργασία ονειρεύεται το 55,8% (!) των ψηφοφόρων του ΚΚΕ! Εξάλλου, μόνο ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους του ΚΚΕ πιστεύει τη μπαλαφάρα πως ο Αλαβάνος χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων.
Αλέκα, Ορέστη, Λιάνα και τα άλλα παιδιά, ακούτε τη βάση σας; Έχει κάτι ενδιαφέρον να σας πει.
Απέναντι παραταγμένα τα ΜΑΤ, ξεκούραστα μετά τη χριστουγεννιάτικη σιέστα, μας κοιτούν μέσα από τις μάσκες τους. Εμείς τους ανταποδίδουμε αδιάφορα το βλέμμα. Η διαμαρτυρία μας είναι μάλλον σιωπηλή.
Το μπλοκ των Παλαιστινίων στριμώχνεται μπροστά στην πρεσβεία, φωνάζοντας με πάθος συνθήματα στα αραβικά. Νωρίτερα, ένας πιτσιρικάς είχε καταφέρει να κατεβάσει την ισραηλινή σημαία! Παρά τη σύλληψή του, οι υπόλοιποι κατάφεραν να την κάψουν. Ο παγωμένος αέρας προσπαθεί ακόμα να διαλύσει τα χημικά. Οι πιο ευαίσθητοι βήχουν…
Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μαζέψει κάμποσο κόσμο, αλλά έτσι όπως σχηματίζουμε πηγαδάκια στο οδόστρωμα και στη νησίδα με το γρασίδι, μοιάζουμε κυριολεκτικά με «σκόρπια διαδήλωση», όπως θα έλεγε ο παππούς μου! Συναντάμε παλιούς φίλους, συζητάμε, πηγαινοερχόμαστε άσκοπα για ώρα.
Ξαφνικά, ακούγονται φωνές. Στα ελληνικά. Από το βάθος του ορίζοντα. Κοιταζόμαστε. Δεν μπορεί να είναι το ΚΚΕ! Μέχρι την «άλλη» πρεσβεία είχαν πει ότι θα πήγαιναν. Τα ΜΑΤ προωθούνται: καιρός να ξεμουδιάσουν. Εμείς οι κρυόκωλοι τους ξενερώσαμε.
Οι φωνές πλησιάζουν: «Ένας είναι ο εχθρός, ο Ιμπεριαλισμός»! Ένα είναι το κόμμα που θα φώναζε αυτό το πάντα επίκαιρο σύνθημα! Ανεβαίνουμε στα πεζοδρόμια και στηριζόμαστε στις μπαριέρες. Η πορεία περνάει ανάμεσά μας. Όλα τακτοποιημένα: η «αλυσίδα» περιφρούρησης, οι νεολαίοι με τα ροπαλάκια που στηρίζουν τις κόκκινες σημαίες, τα συνθήματα.
Ένας παλιός φίλος. «Χαίρομαι που ήρθατε!», του φωνάζω. «Ε, δεν θα ερχόμαστε;», απαντά γελαστός. Μια παλιά συμφοιτήτρια. Απλώνει το χέρι πάνω από την αλυσίδα, της το σφίγγω. Δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Το ξέρουν ότι είμαι από τους «ανέστιους» αριστερούς.
«Κοίτα, ρε, σχηματίζουν την αλυσίδα προς το μέρος μας και όχι προς τα ΜΑΤ», σχολιάζει ένας μουσάτος δίπλα μου. Ο φίλος του γελάει κοροϊδευτικά. Μελαγχολώ. Ένας «κρίκος» της αλυσίδας μάς δείχνει στον διπλανό του: «Καλά, ε; Πολύ μαχητικοί! Ανατρίχιασα!»
Η αληθινά τεράστια πορεία του ΚΚΕ περνάει μπροστά από την πρεσβεία φωνάζοντας συνθήματα και, χωρίς να σταματήσει, κατεβαίνει ξανά την Κηφισίας. Τους κοιτάμε ξαφνιασμένοι: δεν θα μείνουν; Το ίδιο αμήχανα τους κοιτούν κι οι Παλαιστίνιοι.
Κάποιοι διαπληκτίζονται για λίγο. Ο ένας αφήνει την πορεία και πλησιάζει τον άλλο επιθετικά. Ένας τρίτος καγχάζει: «Άντε, ρε, πήγαινε πίσω στην αλυσίδα σου!». Κάποιοι σαν κι εμένα χαμηλώνουμε το βλέμμα.
Περνούν κι οι τελευταίοι, ενώ απέναντι η κεφαλή της πορείας αχνοφαίνεται να στρίβει προς την Πανόρμου, πάντα «συντεταγμένα». Ένας νεαρός πίσω μου ειρωνεύεται: «Αυτό ήταν. Τελείωσε η παρέλαση!»
Στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσκόπηση αποφαίνεται ότι το 45,6% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελαν κυβέρνηση συνεργασίας με ΚΚΕ, Οικολόγους και Σοσιαλιστές. Την ίδια συνεργασία ονειρεύεται το 55,8% (!) των ψηφοφόρων του ΚΚΕ! Εξάλλου, μόνο ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους του ΚΚΕ πιστεύει τη μπαλαφάρα πως ο Αλαβάνος χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων.
Αλέκα, Ορέστη, Λιάνα και τα άλλα παιδιά, ακούτε τη βάση σας; Έχει κάτι ενδιαφέρον να σας πει.
13 σχόλια:
Συναντιώμαστε αλλά δεν συνυπάρχουμε!!
Φοβερό!!
Τα είπες όλα με δύο λέξεις!!
Καλή χρονιά!
Με υγεία, χαρά και αγάπη!
Ότι και να πουν με αλυσίδες προς τη μεριά των "συντρόφων" θα περιφρουρούν. Ξέρεις και στις εκκαθαρίσεις ο Στάλιν κομμουνιστές έτρωγε...
Καλή χρονιά με ένα και μόνο τρόπο φίλε. Αυτόν που δε σηκώνει πολλά πολλά. Άιντε μπας και αλλάξει τίποτα σ' αυτό τον τόπο...
@ Και χωρίς μισαλλοδοξία, Μαριάννα. Που υπάρχει σε αφθονία σε αυτή τη χώρα, όπου οι μισοί είναι εναντίον των άλλων μισών και όλοι εναντίον όλων. "Todos contra todos" έγραψε κάποιος σε έναν τοίχο.
@ Σου αφήνει όμως μια πίκρα, έτσι δεν είναι, Βασικέ; Ιδίως σήμερα, που οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες από ποτέ! Κάποτε θα λογοδοτήσουμε για αυτές μας τις επιλογές!
Εμείς? "Το να προσφέρεις αγάπη σε κάποιον που σε μισεί είναι κακία δικιά σου" έγραφε ο Ασημάκης Πανσέληνος στο Σημειωματάριο το 1984...Αν κάποιοι πρέπει να ντρέπονται γι αυτό που περιγράφεις ας το πράξουν. Ας αυτοπυρποληθούν κιόλας. Εμείς ας λογοδοτήσουμε για τα άλλα, τα λιγότερο επαναστατικά πράγματα. Αυτά που μας πονάνε καθημερινά, λωτοφάγε μου!
Οι πορείες του ΚΚΕ μοιάζουν με αυτό που (παρεξηγημένα) λέμε ¨επαναστατική γυμναστική¨.
Το θέμα είναι πως με τούτη την ηγεσία δεν υπάρχει καμιά περίπτωση συνεργασίας των δυνάμεων της αριστεράς και πολύ φοβάμαι ούτε και με την νέα που θα προκύψει από το ερχόμενο συνέδριο.
Και γιατί να το κάνουν; Οι άνθρωποι δεν νοιάζονται για την εξουσία αλλά για το βόλεμα στις ¨επαναστατικές¨ τους καρέκλες.
Ένα ¨χαστούκι¨ από το εκλογικό σώμα ίσως τους συνέφερνε και τους έβγαζε από το ονειροπόλημα τους να νομίζουν ότι είναι οι προστάτες της εργατικής τάξης…
Καλή χρονιά λωτοφάγε.
....αν συνυπηρχαμε...λεω αν....
ξερεις τι ξυλο θα επεφτε...!!!!
ΔΕΝ ξερω τι να ΠΩ με τον κοσμο τουτον ...σ' αυτη την χωρα....
Μετα απο το χρημα που σπαταλιθηκε μεσα στις γιορτες...αμφιβαλω και για την κριση....φτιαχτη ειναι...!!
...αιντε Καλη μας ΧΡΟΝΙΑ !!!!
@ Δίκιο, δίκιο, Βασικέ μου.
@ Όλα είναι θέμα ερμηνείας, Συνεά: το χαστούκι, που λές, πιθανότατα θα το ερμήνευαν ως ανωριμότητα της εργατικής τάξης!
Έχω ακούσει και κάτι σαν "όστις θέλει οπίσω μου ελθεί". Σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε. Καθαρός σεχταρισμός, δηλαδή.
@ Αυτές τις πληροφορίες έχω κι εγώ, Ίσαλε, αλλά ίσως είναι τελευταίες αναλαμπές.
Το Tvxs λέει ότι τον Νοέμβριο απολύθηκαν 3.000 άνθρωποι και τον Δεκέμβριο 3.500! 24% η ανεργία στους νέους ανθρώπους στην Ελλάδα: η μεγαλύτερη στην Ευρωζώνη!
Οι άνεργοι στηρίζονται σε γονείς και γιαγιαδοπάππουδα προς το παρόν.
Βαρήκοοι που δεν ακούνε καθαρά,
ούτε με ακουστικό, σχεδόν Κουφοί!
αλλά καθιστοί και αναντικατάστατοι.....
@ Τώρα τελευταία βλέπω ότι η κουφαμάρα ενδημεί στην πολιτική σκηνη! Κανείς δεν ακούει κανέναν!
Άλλοι νοιάζονται να κρατήσουν την καρέκλα τους, άλλοι να κρύψουν τις "σχέσεις" τους και άλλοι να μην... μολυνθούν!
Άσε που τώρα τελευταία χάλασε ο αυτόματος πιλότος και η χώρα κλυδωνίζεται ακυβέρνητη!
Δημοσίευση σχολίου