Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Don't let your dreams be small!

Την Τρίτη το βραδάκι έφτασα ασθμαίνοντας στο «Ολύμπιον», για να παρακολουθήσω την ταινία του John Sayles «Ματωμένη Αμερική» (Matewan). Είχε προηγηθεί η ταινία της Όλγας Μαλέα «Πρώτη φορά νονός», που σκόρπισε άφθονο γέλιο, με έναν απολαυστικό Αντώνη Καφετζόπουλο στο ρόλο του κρητικού κομματάρχη και την πληθωρική Ελένη Καστάνη ως γυναίκα του. Δεν μπόρεσα να αρνηθώ στην παρέα έναν καφέ στο ντιζαϊνάτο Sorbé, και να τώρα που έψαχνα θέση στην κατάμεστη αίθουσα! Ο ευγενικός ταξιθέτης με έβαλε να καθίσω στη δεύτερη σειρά, εκεί απ’όπου φεύγεις πάντα με αυχενικό σύνδρομο!

Ξαφνικά χειροκροτήματα με έκαναν να γυρίσω, για να δω έναν πανύψηλο καλοδιατηρημένο 60άρη με clean american face και λευκά μαλλιά, που συνοδευόταν από τους αγαπημένους του ηθοποιούς Chris Cooper και David Strathern. «Γράφω σενάρια για το Χόλιγουντ, για να μπορώ να χρηματοδοτώ τις ταινίες μου και να έχω τον τελευταίο λόγο πάνω σ’αυτές», τόνισε ο Σέιλς, συμπληρώνοντας ότι έχει γυρίσει μόνο δύο στα στούντιο παραγωγής, αλλά το μετάνιωσε επειδή τελικά δεν τον εξέφραζαν. «Αυτή είναι η πρώτη που γύρισε ο Κρις [Κούπερ], και θέλω μετά να μου πείτε αν πιστεύετε πως έχει μέλλον ως ηθοποιός», είπε γελώντας -αφού ο «Κρις» έχει ήδη κερδίσει το χρυσό αγαλματάκι-α κι έκλεισε το λογύδριό του με την παρότρυνση: «Don’t let your dreams be small”!

Η ταινία, διάρκειας 127 λεπτών και χωρίς να χάσει ούτε στιγμή το ενδιαφέρον του θεατή, αναφέρεται στη μεγαλειώδη απεργία που έκαναν οι ανθρακωρύχοι του Matewan το 1920. Ο αγώνας κράτησε πολύ καιρό, βάφτηκε στο αίμα, αλλά τελικά οι απεργοί ηττήθηκαν και χρειάστηκαν πολλά χρόνια μέχρι να βελτιωθούν οι άθλιες συνθήκες εργασίας τους. Τελικά, στη δεκαετία του ’70, η εταιρεία βρήκε τρόπο να αυξήσει τα κέρδη της: έκοψε οριζόντια το βουνό, με αποτέλεσμα η εξόρυξη να είναι πλέον πολύ ευκολότερη και να χρειάζεται πολύ λιγότερους εργάτες!

Μετά την προβολή, ο Σέιλς αναφέρθηκε και στην ελάχιστα γνωστή απεργία που έγινε πολύ αργότερα στη Δυτική Βιρτζίνια από γιουγκοσλάβους και έλληνες ανθρακωρύχους, με αρχηγό τον Νικ Τίκας, ο οποίος και δολοφονήθηκε από μπράβους της εταιρείας. Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο γύρισε την ταινία το 1987, απάντησε ότι ο τότε πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν μόλις είχε απολύσει τους απεργούς ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, δίνοντάς του έτσι το έναυσμα για να θυμίσει έναν άλλο ξεχασμένο αγώνα! «Εξάλλου, αυτή τη στιγμή οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ συνεχίζουν την απεργία τους, στην οποία συμμετέχω κι εγώ ως επαγγελματίας», συμπλήρωσε υψώνοντας τη γροθιά του και καταχειροκροτούμενος!

8 σχόλια:

Locus Publicus είπε...

Ωραία ανταπόκριση λωτοφάγε. Απέχω μακριά απο το φεστιβάλ, αλλά σημείωσα την ταινία για το μέλλον. Νάσαι καλά.
locus

vasikos metoxos είπε...

Καλώς όρισες φίλε Λωτοφάγε. Επέλεξα χθες να δω την "Ηλιόλουστη Πολιτεία" (Sunshine State) του John Sayles. Μου άρεσε πολύ. Επίσης χθες είδα το "Valse Sentimentale" της Κ. Βούλγαρη. Δύσκολο θέμα. Μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Για σήμερα έχω επιλέξει ότι θα δω σίγουρα το ντοκυμαντέρ "πολύ μιλάς ...πολύ κλαις" του Κιτσικούδη και την "Διόρθωση" του Θάνου Αναστόπουλου. Και.... βλέπουμε.

Βάσσια είπε...

Λωτοφάγε,

μας ταξιδεύεις εκεί που δεν είμαστε.
Ο Στράδερν,μου είχε αρέσει πάρα πολύ στο "Καληνύχτα και καλή τύχη".
Σου άρεσε το "Matewan";

Λωτοφάγος είπε...

locuspublicus, το Σάββατο θα πάω να δω με την παρέα μου το "Μοναχικό Αστέρι" (Lone Star), που είναι η ταινία η οποία μου σύστησε και τον Σέιλς και τον Κούπερ. Αν δεν την έχεις δει, προσπάθησε να τη βρεις:αξίζει!

Βασικέ Μέτοχε, χτες είδα δυο αφόρητες ταινίες, την "Παγωνιά" (ινδική) και το "Εύθραυστο" (ελληνική). Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούν να καταστρέφουν καλές ιδέες με μακρόσυρτα πλάνα χωρίς ουσία! Σήμερα είδα μια πολύ καλή από το Ισραήλ ("Πατέρα μου, αφέντη μου") και την "Έξοδο" από την Κύπρο. Ο σκηνοθέτης της δεύτερης προσπάθησε να "χώσει" πάρα πολλά, αλλά βρίσκεται σε καλό δρόμο. Τουλάχιστον δεν βαρέθηκε κανένας. Δυστυχώς, στο Αρχαιολογικό Μουσείο προβάλλονται αποκλειστικά ταινίες με ψηφιακή τεχνολογία και δεν υπήρχε πολύς κόσμος.

vassia, ναι, πάρα πολύ. Μου αρέσει η ουμανιστική ματιά του Σέιλς. Οι ήρωές του έχουν ελαττώματα, αδυναμίες, κάνουν βλακείες, πέφτουν, ξανασηκώνονται, αλλά τους αγαπάει, δεν τους βλέπει αφ'υψηλού σαν μυρμήγκια! Παρεμπιπτόντως, αν σου πω τι ακούω να λένε κάποιοι θεατές, θα πεθάνεις στα γέλια! Μια κυρία χτες έλεγε στη φίλη της ότι είχε πάει στην προβολή της ινδικής ταινίας για να δει τοπία από τα Ιμαλάια. Κάποια στιγμή (δικαίως) την πήρε ο ύπνος, αφού η ταινία και ασπρόμαυρη ήταν και τοπία δεν πολυείδαμε!

squarelogic είπε...

ζηλεύουμε εμείς οι "καθηλωμένοι" χαμουτζήδες!

ξερεις να κυκλοφορούν σε dvd ταινίες του Sayles?

ευχαριστουμε για την ανταπόκριση..(και παω να ξεπρασινίσω απ τη ζηλια)

Βάσσια είπε...

Λωτοφάγε, όπως έχεις καταλάβει- όλοι πρασινισμένοι είμαστε άπό ζήλεια.
χε χε.
Θα την δω με το καλό όταν κυκλοφορήσει στις αίθουσες.
:-)

Μετεωρίτης είπε...

να 'σαι καλά που μας ενημερώνεις
σωστά και γλαφυρά!!

Ζηλεύω λίγο
αλλά τι να γίνει...

Θα τα δούμε κι εμείς, μαζί με τους πολλούς (και χωρίς αυχενικό!)

Λωτοφάγος είπε...

squarelogic, αναζήτησα τις ταινίες του Σέιλς στα βίντεο κλαμπ της Αθήνας, χωρίς επιτυχία! Υπάρχουν λίγες σε βιντεοταινίες. Επίσης, στο φεστιβάλ μού είπαν ότι δεν πουλάνε ταινίες. Δεν ξέρω αν υπάρχουν σε καταστήματα με dvd, όπως στο Μετρόπολις. Θα το ψάξω.