Βράδυ Κυριακής. Αστράφτει και βροντάει έξω. Μετά τους σεισμούς και τις πυρκαγιές, τώρα πρέπει να φοβόμαστε και τις βροχές! Μήπως το ζητούμενο είναι ακριβώς ο φόβος; Που μουδιάζει το μυαλό και τρώει την ψυχή;
Η τηλεόραση δεν έχει τίποτε αξιόλογο –αλήθεια, γιατί μας το κάνουν αυτό κάθε Κυριακή; Ας ρίξω μια ματιά στις εφημερίδες της εβδομάδας. ..
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
- ο «διάλογος για το ασφαλιστικό» διακόπηκε μετά την αποχώρηση της ΓΣΕΕ (οποία έκπληξη!)∙
- ο πρωθυπουργός ορκίζεται ότι θα ασκήσει δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο, στα ελληνικά) στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων∙
- η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τριχαστεί (στη μάσα ενωμένοι και στην ήττα χωριστά) και όλοι μάχονται εναντίον όλων∙
- η κυβέρνηση βάλλεται εκ των έσω ( γιατί έχω την εντύπωση ότι κανείς δεν νοιάζεται;)∙
- αίρεται η μονιμότητα στις ΔΕΚΟ (που ίσως πάψουν να αποτελούν το θλιβερό όνειρο των νέων, μα φοβάμαι ότι η κατάργηση αυτή θα γιγαντώσει τις πελατειακές σχέσεις στην πολιτική ζωή, και ίσως θυμηθούμε ξανά την Πλατεία Κλαυθμώνος με τους απολυμένους δημόσιους υπαλλήλους του 19ου αιώνα)∙
- οι Ηλείοι μάλλον έχουν πια συνειδητοποιήσει ότι πούλησαν πολύ φθηνά την ψήφο τους. Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, αδέλφια! Τελικά, μόνο οι Κύπριοι θα μείνουν δίπλα σας. Ίσως γιατί αυτοί θυμούνται τι θα πει ξεσπίτωμα!
Σε παρουσίαση βιβλίου του πριν από μερικά χρόνια, ο δημοσιογράφος Πέτρος Παπακωνσταντίνου ρωτήθηκε γιατί δεν ασχολείται με την ελληνική πολιτική σκηνή. "Διότι είναι πληκτική!", απάντησε.
2 σχόλια:
Happy new fear.. Πολύ καλό!
Κι εγώ το βρήκα σπαρακτικό! Όποτε πάω στη Θεσσαλονίκη, βρίσκω στους δρόμους τα καλύτερα συνθήματα και τα φωτογραφίζω, όπως και τα γκράφιτι. Φαίνεται ότι κάτω από τους Άνθιμους και τους Ψωμιάδηδες αναπνέει μια άλλη πόλη, ευαίσθητη και καυστική! Σαν το σύνθημα του Μάη του ΄68 "Κάτω από την άσφαλτο υπάρχει παραλία"!
Δημοσίευση σχολίου